اهو مروان جو مامو

[رسول بخش دائودپوٽه]

اسان جي ديس جا ماڻهو
اسان جي ويس جا ماڻهو
ڪمينو روز ماري ٿو
ڪڏهن ماري ٿو ساڙي هي
ڪڏهن ساڙي ٿو ماري هي
نه هي آ ڪو مسلمان هت
جو ماري ٿو مسلمان هت
مسلمان جو مسلمان تي
ڪرڻ ڪو خون جائيز ناه
هي ڪهڙو ير مسلمان آ
جو برو بد مست ٿي پيو آ
معصومن کي ماري ٿو
اجاڙي ٿو ڪئي ويڙها
سسڪيون ٿي پيا ڳوڙها
گهر وارن جي سامهون هي
ڪهين ٿو تن جي پيارن کي
سنڌ جي هن سچارن کي
کڻي پستول تاڻي ٿو
رحم ظلمي نه ڄاڻي ٿو
ائين ڇڙواڳ ڇوڙيل ڇو
ڪري ڪاهون ٿين داهون
سڄو هي ديس ڪوڪي پيو
هن کي ڪون روڪي پيو
اٿو سڀ ديس جا واسي
ڪيون ڪو ويس سڀ ناسي
ماري هن کي ساڙيون سڀ
اهو مروان جو مامون
دشمن ديس ڪري سامهون
هڻون هن کي ڪئي بڙڇون
ڪهاڙين سان ڪهون هن کي
هي ويري آ وجودن جو
ڏٻرن ڏوٿي يارن جو

 

[رضوان علي جمالي]

اسان جي ديس جا ماڻهو



اهو مروان جو مامون
ڀائو رسول بخش دائودپوٽه صاحب هي لائن لکي ڪري ته اوهان ککر ۾ کڙو هنيو آهي مروان بن حَڪم جا حامي اجهو ٿا اُٿن ۽ ڪفر جي فتوى هٿ ۾ هوندن.