شيشي جي دل ،۽ پٿر ميڙين ٿو جھول ۾

[محمد اسلم عباسي]

شيشي جي دل ،۽ پٿر ميڙين ٿو جھول ۾
غزل
خادم جسڪاڻي

شيشي جي دل ،۽ پٿر ميڙين ٿو جھول ۾،​

ڪيڏو نه آ تضاد،تُنهنجي فعل و قول ۾.​

مُنهجي شهر ۾ ڪيئي آيا بجيٽ پر،​

ساڳي شهر جي حالت پئسا ويا بول ۾.​

ٻين جي وُجود کي ڀي تسليم ڪر چريا ،​

ڪُوڙي انا جي ڪيسين رهندين تون خول ۾.​

تنقيد کوکلي ۽ واڪا وڏا ڪرين،؟​

ڪهڙو مزو اچئي ٿو ڪنهن جي ٺٺول ۾.​

هُو گاج کي ٿا روڪن،خاموش هون اسان؟؟​

پاڻي کي پوءِ ڳولجو ڪُڪڙاني سول ۾...​

تُنهنجون خزان بهارون،مٽجن ٿيون مُند تي،​

مُنهجا ته چار موسم مُنهجي ئي ڍول ۾..​

ٿاريليون ڀرڻ پاڻي ،ويون کُوه تان مگر،،​

بُک ڀي ڀري هُو آيون،پاڻيءَ سان ڏول ۾..​

افسوس آدميءَ لئه تون ڄار ٿو وجھين ؟؟​

ماڻهو ته ڦاسندو آ چريا،چند ٻول ۾....​

چاهين ٿو تون خبر آ،پر ايترو ته ڏس ؟؟؟؟​

خُوبي نظر ڇا آيئي جسڪاڻي رول ۾.....​

​