سفر...

[شيراز احمد نظاماڻي]

اسين سڀ سفر ڪري رهيا آهيون اچانڪ ڪنهن اڻڄاتل حادثي جو شڪار به ٿي سگهون ٿا.
ان کان پهرين جو زندگي جي ڏيئو اجهامي وڃي ، ڇو نه شڪايتون ختم ڪري ڇڏجن انا جا بند ٽوڙي قُرب پيار ۽ پنهنجائپ واري زندگي گذارجي ، ڇو جو هي عارضي سفر ڪٿي به ختم ٿي سگهي ٿو، پر پنهجائپ واري پريت ۽ اپنائيت وارو رويو هميشه سر سبز ۽ شاداب رهندو هڪ اڻ وسرندڙ ياد جي صورت ۾ .