اڳينءَ ٻوڏ ۾ ويو هو بابو لڙهي ڪچا گهر ڪکاوان اسان جا پيا ها ڊهي ٻنيون,فصل,مال ۽ پوکون ويون هون ٻڏي سڄا خواب سارا اسان جا لڙهي ويا ٻڏي ويا جهور پوڙهي امڙ آ ڊڄان ٿو ته هن ڀيري جي مها ٻوڏ آئي لڙهي ويندي ٻڏي ويندي منهنجي ڪراڙي امڙ.
