غلام مرتضى ٿهيم
سينيئر رڪن
ساري شــهر وســايا پٿر ،
جن ســــان چڪنا چور هُيو،
پوءِ به هُن ٿي نعرا ماريا ،
مُڙس ته ڪو منصور هُيو !
جن ســــان چڪنا چور هُيو،
پوءِ به هُن ٿي نعرا ماريا ،
مُڙس ته ڪو منصور هُيو !
وستيءَ وستيءَ، نگريءَ نگريءَ،
گيت سان جي گُونج ڪئي،
چانڊوڪيءَ ۾ چَنگُ وڳو ٿي،
رات پرينءَ جو پُور هُيو.
گيت سان جي گُونج ڪئي،
چانڊوڪيءَ ۾ چَنگُ وڳو ٿي،
رات پرينءَ جو پُور هُيو.
ڪالھ وفا جي ويراني ۾ ڪهڙي هرڻي اُڄ مُئي !،
سِج ازل جي اک لڳو ٿي ،
اُن ۾ ايڏو نُور هُيو !.
سِج ازل جي اک لڳو ٿي ،
اُن ۾ ايڏو نُور هُيو !.
دريا دريا هُن جو مَن هو ،
صـحرا صحرا نيڻ هُيا،
پَل جو پانڌيئڙو آيو هو ،
وڃڻو هُن کي دُور هُيو.
صـحرا صحرا نيڻ هُيا،
پَل جو پانڌيئڙو آيو هو ،
وڃڻو هُن کي دُور هُيو.
ڏينهن تَتي جو آيو آهين ،
اڳ ۾ آئين ڇو نه ” اياز “ ،
ڇپري ڇَپري ڇانوَ هُئيم جنهن وقت نِمنُ ۾ ٻُور هُيو-
اڳ ۾ آئين ڇو نه ” اياز “ ،
ڇپري ڇَپري ڇانوَ هُئيم جنهن وقت نِمنُ ۾ ٻُور هُيو-
!
