پوڙهو ايم اين اي بستر مرگ تي پيو هو ۽ آري ساهه کڻي رهيو هو ته وڏيري سائڻ سندس مٿي وٽان بهي، جهڪي پيار ڪري پُڇڻ لڳيس سائين ڪنهن شي جي خواهش هُجي ته ٻُڌايو، پوڙهي وڏيري ڪو جواب نه ڏنو ته وري پڇيائينسڇا سائين ! تُنهنجي ڪا به آخري خواش ڪانهين؟ ايم اين اي گهڻي تڪليف سهي بمشڪل اکيون کوليون ۽ آهستي چوڻ لڳو هڪ چمچو ان پُڊنگ جو کارا جيڪا تو ٿوڙي دير پهئن تيار ڪئي آهي. نه سائين نه ! اها پُڊنگ نٿي ملي سگهي. اها ته مون ُنهنجي ڪفن دفن ۾ شريڪ ٿيندڙ ٻين سياسي مهمانن لاِ تيار ڪئي آهي. آخر مونکي به ته مستقبل جو فقر ڪرڻ کپندو نه.
