غزل (ڪُوڙا ڪُوڙا ڪُوڙا ماڻهو)

غزل
نثاراحمدناز
ڪُوڙا ،ڪُوڙا، ڪُوڙا ماڻهو،
ڪارا، ڳورا، ڀورا ماڻهو
دين ڌرم سڀ دولت سمجهن
مت جا اهڙا مُوڙها ماڻهو
باندر وانگر ناچ نچائن
هر هر هِي ته سمورا ماڻهو
خُون ۾ لت پت غسل ڪري هِي
بڻجن ٿا اکپُورا ماڻهو
”ناز“ وري ٿو شور مچائين
سوچ ذرا اڻپُورا ماڻهو​

 

واه سائين واه
واه جو غزل آهي تمام بهتري شيئرنگ آهي سائين نثار احمد ناز ڀاءُ