چوي ٿي دل غزل لکجي

[منير احمد لُنڊ]

اچن الزام ڀل لکجي
چوي ٿي دل غزل لکجي

ڪريان مان قيد لفظن ۾
پرين جي نانءُ پل لکجي

اچي ويو اسم تنهنجو آ
پيو سوچيان ته گل لکجي

پرين توکي آ ارپيو مون
جگر دل جان ڪُل لکجي

سڄڻ توکي ته ساريندي
رني ڪيڏو آ دل لکجي

ڏسي بند لاش ٻورين ۾
وئي موٽي آ کل لکجي

ڇڏيو ماري ته احمد کي
شھر بازار هل لکجي

***منير احمد لُنڊ***

 

[سنڌي ڀوتار]

مان ته چوان ٿو پورو هڪ آزاد نظم لکجي
ڪري ظاهر سنڌڙي جا سور درد والم لکجي.

جاڳ او سنڌي جاڳ. سنڌ ٿي سڏڙا ڪري.
شل سنڌ جا ڀوتار مير پير جاڳي پون .

 

[منير احمد لُنڊ]

ادا جاڳندا اهي آھن جيڪي ننڊ ۾ هجن هي ته هر وقت نشي ۾ آھن نشا ٽٽن ته خبر پوي ڪا جهان جي!

 

[مصور عالم]

واهه