ڪڏهن جهنگل ۾ جهاتيون هن ڪڏهن ميدان ماري ٿي ..

[رسول بخش دائودپوٽه]

ڪڏهن جهنگل ۾ جهاتيون هن ڪڏهن ميدان ماري ٿي
_____________________________________________
ڪڏهن جهنگلن ۾ جهاتيون هن ڪڏهن ميدان ماري ٿي
اها هن جي ته خوبي آ وڏا ير خان خاري ٿي .....
سڄون سوچون هلن لوچون نماڻي نينهن ۾ بي وس
آهي ڄڻ بند ۾ باندي جڏهن کان بره بيماري ٿي ....
اسان جي اوت ۾ جي جوت جلوو ڪو پسائي پيار
ائين دلگير ٿي دلڙي او پل پل هي پڪاري ٿي ....
نسورو نانگ ناحق آ اهو ير نينهن نر مل جو
بنائي ٿي فقيرن جيئن نه فقر ۾ ڌيان ڌاري ٿي ....
اها حب آ ڪري ديوانو دلبر لئه ڪري دانهون
نه وسري ٿي اها ڪنهن وقت پيارل کي پڪاري ٿي ...
رسول بخش دائودپوٽه