بيدردن جي ديس ۾ دلڙي پيار نه گھُر ڪنهنکان، ناهي وفا جو دور لڏي وئي محبت ماڻهن مان. هڪڙي ڏينهن جي چاهت ڏيئي پوءِ روئاريندا، آلا هوندا نيڻ سدائين پوءِ هِي ڳوڙهن سان. دنيا ۾ آ دوکيبازي پيار سچو ناهي، ساھ هوندو آ جن ۾، ملندا تن کان ئي صدما. هاڻي کڻي مڃ پياسي نظر پيو توکي سوال ڪري، دوستيءَ جو جن کي نه قدر اُهي ڏيندا قرب ڪٿان.. آواز : احمد مغل ٻول : نظر چانڊيو
