جيڪو پوکي پيار تنهن وٽ آ سُرهاڻ، اندر اُلا آگ جا، لفظن منجھه ٿڌاڻ، اکين ۾ آلاڻ، پوءِ مُرڪ چَپَن تي.. ** مَنَ ۾ ڪو مهمان ضروري آ پيارا، دردن جو درمان ضروري آ پيارا. دل روئي پر مُرڪ چپن تي رکڻي آ، دشمن تي دهمان ضروري آ پيارا.. هوريان هوريان هُن کان ڏور هليو وڃبو، سورن جو سامان ضروري آ پيارا... بيشڪ سارا روپ رکو صد ماڻهوءَ جا، اندر ۾ انسان ضروري آ پيارا.. آواز : برڪت علي ٻول : اياز گل
