غزل/ ظــھير حســين دنيا سان گـــڏ ھلڻ سکون ٿا پيــا دشمن سان ٺــاہ ڪرڻ سکون ٿا پـيا زمانو وھندڙ دريا جيـــان آھي جنھن م تـــرڻ سکون ٿا پيـا ناراض جيڪي ھـئا انھن کي پرچايو پيا بس پــاڻ م پرچڻ سکون ٿا پيــا ظلم خلاف چپ رھڻ ڳــار جيان ڳاري پئي بس ڳار وانگر ڳـــرڻ سکون ٿا پيـا سڪ ظھير تنھنجي بــاھ جيان ساڙي پئي بس باھي م ســڙڻ سکون ٿا پيا