صراط بلوچ
سينيئر رڪن
رات اسان اونداهي ۾
پاڻ سان پئي ڳالهايو
يا توساڻ پئي ڳالهايو
ڳالهيون اهڙيون ڳوڙھيون
جن جو نه ڪوئي منڍ ھو
نه ڪائي پڄاڻي هئي
نه ڪو لفظ تن ۾
نه ڪو ٻول واڻي هئي
ڳالهيون جن کي
لباس سانت جو هو پاتل
ڄڻ هجي لباس تقوا جو
ويس نه جنهن جهڙو ڪوئي.
جڳ پاتا آھن
لباس ڪيئي
روپ ٻھروپ جا
انهن روپن ڪروپن مان
ڪرتوت ڪارا
بَکن ٿا
بُکئي روپ ۾
ڌن جي ڊوڙ ۾
جنس جي جهوت ۾
مشھوري جي موت ۾
نه انت جنهن اُليء جو
ڀل ته دنيا ڊوڙي
۽ پاڻ پتوڙي
هٿ نه ڪي اچڻو آھي
سنسار مسافرخانو آھي
جنهن ۾ جيڪو آيو آھي تنهنکي مليل وقت گذاري
هتان هليو وڃڻو آھي
جڳ جون جهوتون جوٺيون آھن
لالچ لوڀ مان جيڪي سرجيون آھن
سموري ڪهاڻي سڃ ۾ رڙ آھي
اڪٿ ڪهاڻي رڃ ۾ رڙ آھي
پاڻ سان پئي ڳالهايو
يا توساڻ پئي ڳالهايو
ڳالهيون اهڙيون ڳوڙھيون
جن جو نه ڪوئي منڍ ھو
نه ڪائي پڄاڻي هئي
نه ڪو لفظ تن ۾
نه ڪو ٻول واڻي هئي
ڳالهيون جن کي
لباس سانت جو هو پاتل
ڄڻ هجي لباس تقوا جو
ويس نه جنهن جهڙو ڪوئي.
جڳ پاتا آھن
لباس ڪيئي
روپ ٻھروپ جا
انهن روپن ڪروپن مان
ڪرتوت ڪارا
بَکن ٿا
بُکئي روپ ۾
ڌن جي ڊوڙ ۾
جنس جي جهوت ۾
مشھوري جي موت ۾
نه انت جنهن اُليء جو
ڀل ته دنيا ڊوڙي
۽ پاڻ پتوڙي
هٿ نه ڪي اچڻو آھي
سنسار مسافرخانو آھي
جنهن ۾ جيڪو آيو آھي تنهنکي مليل وقت گذاري
هتان هليو وڃڻو آھي
جڳ جون جهوتون جوٺيون آھن
لالچ لوڀ مان جيڪي سرجيون آھن
سموري ڪهاڻي سڃ ۾ رڙ آھي
اڪٿ ڪهاڻي رڃ ۾ رڙ آھي