صراط بلوچ
سينيئر رڪن
صوفياڻو غزل
نه ڪو انت آھي ، نه آھي ازل ڪو!
نه ئي ڪا حياتي ، نه آھي اجل ڪو!
خدا پاڻَ فطرت ۾ تحليل آھي!
نه ئي ڪهڪشائن ستارن سڦل ڪو!
خيالن وڏو ڪو خدا ڪير هوندو!
خيالن سندو ئي خيالن بدل ڪو!
اسان يار پنهنجا خدا پاڻ آھيون!
مّلي ماڻھپي ۾ وڌو آ خَلل ڪو!
،
نه پهريون نه پويون، رڳو انگ مان ئي!
نه ظاھر نه باطن ، نه آخر اول ڪو!
ڊھن ٿيون ٺھن ٿيون شيون سڀ جھان ۾!
نه آھي جُفر ڪو ، نه آھي رمل ڪو!
وجودن جو واڪو ، ڊڪي ٿو ڊسڙ ۾!
نه گدلو ئي سَرُ ڪو، نه آھي ڪنول ڪو!
ڦٽي ٿو سگهان مان،ڪڏھن ڀي ڪٿي ڀي!
حياتي ته ڏيتي ۽ ليتي عمل ڪو!
تسلسل سان جنمن ۾ جهاڳي پيو جو!
وجودن جي جوھر جو آھي عمل ڪو!
نه ڌرمن جي ھاڻي ضرورت رھي ڪا!
صدين جي سفر مان سکيو آ عقل ڪو!
نه ساجد نه مسجود ، باقي رھي ٿو!
ڏسون ارتقا جو ارادو اٽل ڪو!
پروفيسر ساجد سومرو
نه ڪو انت آھي ، نه آھي ازل ڪو!
نه ئي ڪا حياتي ، نه آھي اجل ڪو!
خدا پاڻَ فطرت ۾ تحليل آھي!
نه ئي ڪهڪشائن ستارن سڦل ڪو!
خيالن وڏو ڪو خدا ڪير هوندو!
خيالن سندو ئي خيالن بدل ڪو!
اسان يار پنهنجا خدا پاڻ آھيون!
مّلي ماڻھپي ۾ وڌو آ خَلل ڪو!
،
نه پهريون نه پويون، رڳو انگ مان ئي!
نه ظاھر نه باطن ، نه آخر اول ڪو!
ڊھن ٿيون ٺھن ٿيون شيون سڀ جھان ۾!
نه آھي جُفر ڪو ، نه آھي رمل ڪو!
وجودن جو واڪو ، ڊڪي ٿو ڊسڙ ۾!
نه گدلو ئي سَرُ ڪو، نه آھي ڪنول ڪو!
ڦٽي ٿو سگهان مان،ڪڏھن ڀي ڪٿي ڀي!
حياتي ته ڏيتي ۽ ليتي عمل ڪو!
تسلسل سان جنمن ۾ جهاڳي پيو جو!
وجودن جي جوھر جو آھي عمل ڪو!
نه ڌرمن جي ھاڻي ضرورت رھي ڪا!
صدين جي سفر مان سکيو آ عقل ڪو!
نه ساجد نه مسجود ، باقي رھي ٿو!
ڏسون ارتقا جو ارادو اٽل ڪو!
پروفيسر ساجد سومرو