نرمل
سينيئر رڪن
”نرمل“ کوهارو
غزل
غزل
هي ڏينهن اڙانگا جيون جا،۽ عمر به هاڻ ڏڪي ويٺي.
هي جيون ڪيڏو جوشيلو، ۽ ڪاري رات ڏنگي ويٺي.
روح کي ملي ڪا آزادي، مان ڪفني ويس قبوليان ٿو،
مون ٻاريو هڪ ڏيئو آ، ۽ دل پرواني جيئن جلي ويٺي.
مون سور ڏٺا هن جوڀن ۾، ۽ آگ به ٻري پئي اکڙين ۾،
سي سور ٿو ڀانيان ساجن جا، ۽ تانگ ڏيل ڏري ويٺي.
”نرمل“ هاڻ ڪرڪنارو، بيوفا سا ڪيئن ڪجي گذارو ،
هڪ ڏينهن موت ايندو ضرور، ڀل دنيا خوب کلي ويٺي.
هي جيون ڪيڏو جوشيلو، ۽ ڪاري رات ڏنگي ويٺي.
روح کي ملي ڪا آزادي، مان ڪفني ويس قبوليان ٿو،
مون ٻاريو هڪ ڏيئو آ، ۽ دل پرواني جيئن جلي ويٺي.
مون سور ڏٺا هن جوڀن ۾، ۽ آگ به ٻري پئي اکڙين ۾،
سي سور ٿو ڀانيان ساجن جا، ۽ تانگ ڏيل ڏري ويٺي.
”نرمل“ هاڻ ڪرڪنارو، بيوفا سا ڪيئن ڪجي گذارو ،
هڪ ڏينهن موت ايندو ضرور، ڀل دنيا خوب کلي ويٺي.