سنڌ جِي تاريخَ هُئي ؛ ناءُ جَي ڄڻ وَنجَھ ۾!

[صراط بلوچ]

غزل
سنڌ جِي تاريخَ هُئي ؛ ناءُ جَي ڄڻ وَنجَھ ۾!
ڪالڪان ديوي نه هئي ؛ نَينهَن جَبَلَ جِي هَنجَ ۾!
تون نه روهڙي چئه ميان! ھي ازل جي آ اروڙ ؛
ساڌَ - ٻَيلي جو عروج : آ سَتين جي اَنجَھَ ۾!
ڪونڀٽن جا ڪوٽ سڀ ۽ ٿرن جون ھُو ڀِٽون:
زِيرِ ۽ ڪائي زَبَرَ : شاھَ جَي ڄڻ گنجَ ۾!
ڪهڪشائون ٿيون لهن ؛ ڪائناتون ٿيون اچن:
ھُو رنيءَ جو ڪوٽ ڏس! رات کان اڳ سَنجَھ ۾!
دل رُئي ٿي شام جو ؛ دل رڙي ٿي رات جو:
آ سڄي مڪلي اداس ؛ ڄڻ ٺٽي جي رنجَ ۾!
سمجهاڻيون=
ڪالڪان ديوي ۽ نَينهن جبل = اروڙ جا تاريخي ماڳَ
ساڌُو ٻيلو ۽ سَتين جو آسٿانُ = سکر جا تاريخي ماڳَ
وَنجُھ = ٻيڙيءَ يا ناءُ کي هلائڻ لاء ڪاٺيءَ جي لٺ يا ڇڙھَ/ هٿڻُ
انجُھ = ڳوڙهو
پروفيسرساجدسومرو