ساھن جي تسبيح ۾ مون مٺا تنھنجو نالو ورد وظيفي وانگر پڙھيو آھي تنھنجي سار کان سواءِ ھڪ ساعت به پنهنجي دل کي غافل ناهي رکيو..!! لاھيان جي نه چتان الا انين م وسران مڙھيو منجهاران جيءُ منھنجو جن سين. جڏھن ڪنھن جي اڳيان ڳالھايل لفظ پنهنجي معني وڃائي ويھن تڏھن پڪ سمجھو دلبريون دم ٽوڙينديون وڃن.!! مند بدلجي ٿي تيئن تون به بدلجي وئين راڻا. جڏھن ڪو سوالن جا ابتا جواب ڏيڻ لڳي تڏھن اکين ۾ ڳوڙها تري ايندا آهن ۽ دردن سان دل ڀرجي ويندي آهي نيڻن مان ننڊون جلاوطن ٿي وينديون آهن اندر ۾ اداسيون ڇانوڻيون ھڻي ڇڏينديون آهن جڏھن من گُھريا محبوب ماڻھو واعدو ڪري وري واپس ناھن ورندا..!! درد ماري ته ڇا ڪجي، ڪو وساري ته ڇا ڪجي. باغي راشد ڪوٽڙيو ✍️
