سر سريراڳ ڇهه سٽا بيت

[صراط بلوچ]

ڇهه سٽا
1
هِڪِي ٻانَهي چِتَ ۾، ٻِي ڪَري جوڙَ جبارُ،
ڪَڍي اونَهي ڪُنَ مان، اِيءُ آڳي جو آڌارُ،
جَهازُ جوهَرِيَنِ جو، تِنهن کي ڀَوءُ نه ڏي ڀَتارُ،
ننڍا وڏا مَڪُڙا، سَڀِ پَسَندا پارُ،
جيڏاهن مُنهن مَدِيني جو، سُڄي مُحَمد موچارُ،
سٻاجهو سَتارُ، سُتَڙِ سَڀيئِي ڪَري.
ڇسٽ دوهو ميل(دوهو،دوهو،دوهو سورٺو) سريراڳ 2-19
2
اَچي سو ڏڙٺوءِ، جو ڪَپَرُ سوءِ ڪَنَنِ سين،
سُتي لوڪَ لَطيفُ چئي، ياد نه ذرو ڪِيوءِ،
غافِلُ ٿِي غُرابَ کي، اوڙَهَ تي آندوءِ،
سو ڇِتَرُ ڇُوهي کان رَکين! جو پِيو پُراڻو پوءِ،
جهازُ ضَعِيفَنِ جو، پاڻِيءَ ۾ پَرِتوءِ!
سَيِّدَ! ساٿُ سَندوءِ، پُرِ بَندَرِ پَهُچائِيين!
ڇسٽ سورٺو ميل(سورٺو دوهو، دوهو، دوهو سورٺو) سريراڳ 3-9