Sindhi Media
سينيئر رڪن
*ڀليڪار سائين، توهان جي اسڪرپٽ جي گهرائي ۽ اثر کي وڌائڻ لاءِ*، اچو ته توهان جي ڪردار (چور/مڙس) جي افسوس کي وڌيڪ مضبوط دليلن ۽ منظر ڪشي سان گڏ پيش ڪريون، جيئن اهو "ڇو ڪيائين (Why)" ۽ "ڪيئن ڪيائين (How)" جي گرن تي پورو لهي.
توهان جي ڪهاڻيءَ ۾ سڀ کان وڏو موڙ زال جي قتل ۽ ان جي پيٽ ۾ پلجندڙ معصوم جان جي ضايع ٿيڻ تي اچي ٿو. ان ڪري، افسوس جي شروعات لاءِ هيٺيون فليش بئڪ لڪيرون يا آخري ڳالهيون وائيس اوور کي هڪ نئين سطح تي وٺي وينديون.
*ٽيون ڪردار ۽ فليش بئڪ وسيلي پڇتاءُ*
1. زال جو آخري اثرائتو جملو (The Last Echo)
هي ڊائلاگ ٿوري دير لاءِ رت ۾ لت پت فرش تي مرڪوز ٿيڻ کان پوءِ، چور جي ذهن ۾ اچي سگهي ٿو، جنهن بعد هو وائيس اوور شروع ڪري.
*(منظر ڪشي: رت جو ڍير. چور گوڏن ڀر ٿي، ڪنهن خيالي نقطي ڏانهن ڏسي ٿو.)*
آواز (يادگيري/ فليش بئڪ - زال جو آواز، نرم، پر پُر اميد):
زال: "مون کي خبر آهي توهان اهو سڀ ڪجھه اسان جي لاءِ ڪريو ٿا... پر بس هڪ ڀيرو... بس هن ٻار جي پيدائش کان پوءِ... ڇڏي ڏيندا نه هيءَ گندي زندگي؟ مان پنهنجي ٻار کي صاف هٿن سان پيار ڪرڻ چاهيندس."
چور (ان لمحي جو وائيس اوور، ڳرو ساهه کڻندي):
"هوءَ اميد ڏئي وئي هئي... ۽ مون ان اميد کي پنهنجي گناهن جي گوليءَ سان ماريو. اڄ مان ڇا ڇڏيو آهي پنهنجي لاءِ؟ رڳو ان آخري سوال جو اڻپورو جواب."
2. سردار جو غرور ۽ چيلينج (The Catalyst)
سردار جي ڪا اهڙي حڪماتي يا بي رحم لڪير، جيڪا چور جي غيرت ۽ پيشي جي وفاداريءَ کي منهن ڏئي، ۽ پنهنجي عمل تي افسوس ڪرڻ تي مجبور ڪري.
(منظر ڪشي: چور سردار جي مري ويل جسد کي ڏسي ٿو. ٿورو وقفو.)
آواز (يادگيري/ فليش بئڪ - سردار جو ٿلهو آواز، غرور سان ڀريل):
"هوشيار ٿي! جڏهن اسان ڪو ڪم ڪندا آهيون، تڏهن اسان جي اڳيان ڪو به ناتو يا رشتو نه هوندو آهي. هي ڌن اسان جو خدا آهي!... اسان جو پهرين ئي ڏينهن معاهدو ٿيل آهي: جيڪو پنهنجي پيشي کان مٿي ڪنهن ٻئي کي رکيندو، اهو ضايع ٿي ويندو."
چور (ان لمحي جو وائيس اوور، پڇتاءَ ۾ ڀريل ۽ تيز):
"ضايع ته تون ٿيو سردار! پر تون رڳو هڪ نمونو هئين. اصل ضايع ته مان ٿي چڪو هوس، جنهن ان جي ڳالهه مڃي، ۽ پنهنجي پيار کي هن جي ڌن جي پيرن ۾ لتاڙي ڇڏيو. هي موت ته رڳو هڪ ننڍڙو پڄاڻي آهي. منهنجي سزا جي شروعات آهي."
3. سچ جي بيوسي (The Helpless Truth)
وائيس اوور ۾ هڪ اهڙي ڳالهه شامل ڪرڻ جو خيال، جيڪا هن جي غلط چونڊ ۽ ان جي سماجي تباهي کي بيان ڪري.
چور (وائيس اوور، سڌو ۽ ڪردار جي دل مان نڪرندڙ):
"مون کي هرڪو بهادر چور چوندو هو. پر منهنجي همت تڏهن ئي ختم ٿي وئي جڏهن مون هٿ ۾ پستول کڻي پنهنجي خاندان جي حفاظت نه ڪري سگهيس. هي سڀ رت منهنجي بيوسي جي گواهي ڏئي رهيو آهي. هڪ ناڪام مڙس، هڪ ناڪام انسان.
ڪاٺ وڪڻڻ وارو پنهنجي گهر ۾ گهٽ ۾ گهٽ سک ۽ اعتماد سان ته سمهي سگهندو آهي. مون وٽ ته دوزخ کان سواءِ ڪجھه به ناهي بچيو."
مون کي يقين آهي ته اهي نوان فليش بئڪ/يادگيري جا ڊائلاگ، جن ۾ زال جي معصوم اميد ۽ سردار جي بي رحمي جو مقابلو آهي، توهان جي اسڪرپٽ کي وڌيڪ گهرائي، جذبات ۽ فڪر ڏيندا.
*ڇا توهان چاهيو ٿا ته اسان هاڻي ڪهاڻي جي شروعاتي منظر يا ان جي ٽائيٽل بابت ڪجھه سوچ ويچار ڪريون؟*
توهان جي ڪهاڻيءَ ۾ سڀ کان وڏو موڙ زال جي قتل ۽ ان جي پيٽ ۾ پلجندڙ معصوم جان جي ضايع ٿيڻ تي اچي ٿو. ان ڪري، افسوس جي شروعات لاءِ هيٺيون فليش بئڪ لڪيرون يا آخري ڳالهيون وائيس اوور کي هڪ نئين سطح تي وٺي وينديون.
*ٽيون ڪردار ۽ فليش بئڪ وسيلي پڇتاءُ* 1. زال جو آخري اثرائتو جملو (The Last Echo)
هي ڊائلاگ ٿوري دير لاءِ رت ۾ لت پت فرش تي مرڪوز ٿيڻ کان پوءِ، چور جي ذهن ۾ اچي سگهي ٿو، جنهن بعد هو وائيس اوور شروع ڪري.
*(منظر ڪشي: رت جو ڍير. چور گوڏن ڀر ٿي، ڪنهن خيالي نقطي ڏانهن ڏسي ٿو.)*
آواز (يادگيري/ فليش بئڪ - زال جو آواز، نرم، پر پُر اميد):
زال: "مون کي خبر آهي توهان اهو سڀ ڪجھه اسان جي لاءِ ڪريو ٿا... پر بس هڪ ڀيرو... بس هن ٻار جي پيدائش کان پوءِ... ڇڏي ڏيندا نه هيءَ گندي زندگي؟ مان پنهنجي ٻار کي صاف هٿن سان پيار ڪرڻ چاهيندس."
چور (ان لمحي جو وائيس اوور، ڳرو ساهه کڻندي):
"هوءَ اميد ڏئي وئي هئي... ۽ مون ان اميد کي پنهنجي گناهن جي گوليءَ سان ماريو. اڄ مان ڇا ڇڏيو آهي پنهنجي لاءِ؟ رڳو ان آخري سوال جو اڻپورو جواب."
2. سردار جو غرور ۽ چيلينج (The Catalyst)
سردار جي ڪا اهڙي حڪماتي يا بي رحم لڪير، جيڪا چور جي غيرت ۽ پيشي جي وفاداريءَ کي منهن ڏئي، ۽ پنهنجي عمل تي افسوس ڪرڻ تي مجبور ڪري.
(منظر ڪشي: چور سردار جي مري ويل جسد کي ڏسي ٿو. ٿورو وقفو.)
آواز (يادگيري/ فليش بئڪ - سردار جو ٿلهو آواز، غرور سان ڀريل):
"هوشيار ٿي! جڏهن اسان ڪو ڪم ڪندا آهيون، تڏهن اسان جي اڳيان ڪو به ناتو يا رشتو نه هوندو آهي. هي ڌن اسان جو خدا آهي!... اسان جو پهرين ئي ڏينهن معاهدو ٿيل آهي: جيڪو پنهنجي پيشي کان مٿي ڪنهن ٻئي کي رکيندو، اهو ضايع ٿي ويندو."
چور (ان لمحي جو وائيس اوور، پڇتاءَ ۾ ڀريل ۽ تيز):
"ضايع ته تون ٿيو سردار! پر تون رڳو هڪ نمونو هئين. اصل ضايع ته مان ٿي چڪو هوس، جنهن ان جي ڳالهه مڃي، ۽ پنهنجي پيار کي هن جي ڌن جي پيرن ۾ لتاڙي ڇڏيو. هي موت ته رڳو هڪ ننڍڙو پڄاڻي آهي. منهنجي سزا جي شروعات آهي."
3. سچ جي بيوسي (The Helpless Truth)
وائيس اوور ۾ هڪ اهڙي ڳالهه شامل ڪرڻ جو خيال، جيڪا هن جي غلط چونڊ ۽ ان جي سماجي تباهي کي بيان ڪري.
چور (وائيس اوور، سڌو ۽ ڪردار جي دل مان نڪرندڙ):
"مون کي هرڪو بهادر چور چوندو هو. پر منهنجي همت تڏهن ئي ختم ٿي وئي جڏهن مون هٿ ۾ پستول کڻي پنهنجي خاندان جي حفاظت نه ڪري سگهيس. هي سڀ رت منهنجي بيوسي جي گواهي ڏئي رهيو آهي. هڪ ناڪام مڙس، هڪ ناڪام انسان.
ڪاٺ وڪڻڻ وارو پنهنجي گهر ۾ گهٽ ۾ گهٽ سک ۽ اعتماد سان ته سمهي سگهندو آهي. مون وٽ ته دوزخ کان سواءِ ڪجھه به ناهي بچيو."
مون کي يقين آهي ته اهي نوان فليش بئڪ/يادگيري جا ڊائلاگ، جن ۾ زال جي معصوم اميد ۽ سردار جي بي رحمي جو مقابلو آهي، توهان جي اسڪرپٽ کي وڌيڪ گهرائي، جذبات ۽ فڪر ڏيندا.
*ڇا توهان چاهيو ٿا ته اسان هاڻي ڪهاڻي جي شروعاتي منظر يا ان جي ٽائيٽل بابت ڪجھه سوچ ويچار ڪريون؟*