Sindhi Media
سينيئر رڪن
ڪتاب: دينِ توحيد، واديءِ مهراڻ ۽ انسان جي اصل ڪهاڻي
تحرير ۽ تحقيق : عبدالرزاق ميمڻ
باب 6: سنڌ جي زميني، نسلي ۽ تہذيبي اصل — سامي بنيادن کان واديءِ مهراڻ تائين
www.facebook.com
1. سنڌ جي سرزمين جو رباني پسمنظر
قرآن ۾ زمينن جي ورهاست ۽ قومن جي قيام بابت اصول: وتلك الأيام نداولها بين الناس.
آدم عليه السلام جي اولاد لاءِ ڌرتي مقرر ڪرڻ — روايتن مطابق آدم جو زمين تي لهڻ ۽ انسانيت جي اڳتي وڌڻ لاءِ مخصوص علائقا.
نيپال/سري لنڪا کان واديءِ مهراڻ تائين انسانن جي لڏپلاڻ.
2. سام عليه السلام جي اولاد ۽ سنڌ
ابن خلدون جي روايت: سنڌ سام عليه السلام جي نسلن ۽ قومن جو خطو.
سامي قومن جي لسانيات ۽ سنڌي ٻوليءَ جون سامي نشانين سان مشابهتون.
انسانيت جي پهرين آبادين ۾ سنڌو واديءَ جي اثرائتي حيثيت.
3. واديءِ مهراڻ — توحيد جي پهرين درسگاهه
پاڻي کي “مهرا جل” چئجي — زرتشتي ۽ سامي روايتن ۾ پاڪ پاڻيءَ جي اهميت.
سنڌو نديءَ کي قديم قومن ۾ “زندگيءَ جو سرچشمو” مڃيو ويندو.
سنڌو سڀيتا جي توحيد نما نشانيون: بت نه هجڻ، مذهبي مجسمن جي گهٽتائي، هڪ خدا جي علامتي فطرت.
4. سنڌ جي قديم قومون ۽ فطري توحيد
سن أف سوايل (سنڌو/سندو) — امن پسند ۽ غلاميءَ کان انڪار ڪندڙ قوم.
قديم سنڌين ۾ مزارن ۽ بت پرستيءَ جي کوٽ.
گڏيل قبيلائي نظام: برابري، قانون ۽ انصاف تي ٻڌل.
5. عجم ۽ اوتاري نظام جو اثر — تاريخي مسخ جو آغاز
ايران، ميد، فارس ۽ بعد ۾ عباسي خلافت جا روحاني اوتار نظام.
پيرن، گروهن ۽ روحاني بادشاهتن جو تصور.
سنڌ ۾ عجم جي شرڪيات جو داخل ٿيڻ.
تاريخي سچ جو بدلجڻ: راجا ڏاهر کان اڳ ئي سنڌ ۾ سامي، ابراهيمي ۽ فطري توحيد موجود هئي.
6. يوناني، پارسي ۽ سنسڪرتي مؤرخن وٽ سنڌ جي سڃاڻپ
“سندو”، “هندو”، “اندو”، “انڊس” — سڀ بنيادي طور سنڌو ندي جا نالا.
زرتشتي مقدس ڪتب ۾ “مهرا ندي”.
سنسڪرت ۾ “سندھو” — پاڻي، پاڪيزگي، طاقت.
سنڌي قوم جي سڃاڻپ جو واحد سرچشمو — واديءِ مهراڻ.
7. سنڌو سڀيتا ۽ توحيد — آثار قديمه جا ثبوت
موهن جي دڙي مان جنگ، قبضاگيري يا بادشاهتي نشانين جو گهٽ ملڻ.
عورت، مرد ۽ خاندان کي هڪجهڙي حيثيت — سماجي توحيد جي علامت.
“پجاريه نظام” يا وڏا مڪي مندر نه ملڻ — بت پرستي نه پر فطري عبادت.
ڌرتي، پاڻي ۽ محنت کي مقدس ڄاڻڻ.
8. ابراهيمي روايتن سان سنڌ جو ڳانڍاپو
سنڌ جي روايتن ۾ نالن، ڪردارن، ۽ رسمن ۾ ابراهيمي اثر.
“سندي”، “سمو”، “سامو”، “سامن” جهڙا نالا — سامي اثر جا قديم نشان.
مهمان نوازي، بدي جي بدلي ۾ نيڪي، قسم کڻڻ، وعدو نباهڻ — سڀ ابراهيمي اوصاف.
9. سنڌ — غلامي قبول نه ڪندڙ ڌرتي
تواريخ ۾ سنڌ ڪڏهن به مستقل غلامي قبول نه ڪئي.
برصغير جي ٻين علائقن جي مقابلي ۾ سنڌ جو “آزادي پسند” ڪردار.
يوناني، پارسي، عرب ۽ انگریز به سنڌ کي مڪمل طور ڪنٽرول نه ڪري سگهيا.
10. سنڌ جي مسخ ٿيل تاريخ جا بنيادي ڪارڻ
عجم جي پير-مريد نظام ۽ اوتار سازي.
راجا ڏاهر کي “هندو” ۽ محمد بن قاسم کي “فاتح” يا “قاتل” طور سياسي رنگ ڏيڻ.
سنڌ جي سامي، ابراهيمي ۽ توحيدي تاريخ کي دٻائڻ.
انگريزن جو “انڊس سولائيزيشن” نالو رکي برصغير جو رنگ ڏيڻ.
11. قرآن ۽ صحيح حديث جي روشنيءَ ۾ قومن جي اوج ۽ زوال
إن الله لا يغير ما بقوم حتى يغيروا ما بأنفسهم — اصل مسئلو اندروني بگاڙ.
وتلك الأيام نداولها بين الناس — قومن جو اوج ۽ زوال فطري قانون.
سنڌ جو زوال: شرڪ، قبر پرستي ۽ غلاميءَ جي سوچ.
12. سنڌ لاءِ واحد رستو — حقيقي تاريخ ڏانهن واپسي
سنڌ جي اصل پختگي توحيد، آزادي ۽ برابري ۾.
سامي نسب، فطري توحيد ۽ ابراهيمي روايت سنڌ جي مکيه سڃاڻپ.
قرآن ۽ سنت تي واپسي — تاريخ جي بحالي جو واحد حل.
تحرير ۽ تحقيق : عبدالرزاق ميمڻ
باب 6: سنڌ جي زميني، نسلي ۽ تہذيبي اصل — سامي بنيادن کان واديءِ مهراڻ تائين
Log in to Facebook
Log in to Facebook to start sharing and connecting with your friends, family and people you know.
www.facebook.com
قرآن ۾ زمينن جي ورهاست ۽ قومن جي قيام بابت اصول: وتلك الأيام نداولها بين الناس.
آدم عليه السلام جي اولاد لاءِ ڌرتي مقرر ڪرڻ — روايتن مطابق آدم جو زمين تي لهڻ ۽ انسانيت جي اڳتي وڌڻ لاءِ مخصوص علائقا.
نيپال/سري لنڪا کان واديءِ مهراڻ تائين انسانن جي لڏپلاڻ.
2. سام عليه السلام جي اولاد ۽ سنڌ
ابن خلدون جي روايت: سنڌ سام عليه السلام جي نسلن ۽ قومن جو خطو.
سامي قومن جي لسانيات ۽ سنڌي ٻوليءَ جون سامي نشانين سان مشابهتون.
انسانيت جي پهرين آبادين ۾ سنڌو واديءَ جي اثرائتي حيثيت.
3. واديءِ مهراڻ — توحيد جي پهرين درسگاهه
پاڻي کي “مهرا جل” چئجي — زرتشتي ۽ سامي روايتن ۾ پاڪ پاڻيءَ جي اهميت.
سنڌو نديءَ کي قديم قومن ۾ “زندگيءَ جو سرچشمو” مڃيو ويندو.
سنڌو سڀيتا جي توحيد نما نشانيون: بت نه هجڻ، مذهبي مجسمن جي گهٽتائي، هڪ خدا جي علامتي فطرت.
4. سنڌ جي قديم قومون ۽ فطري توحيد
سن أف سوايل (سنڌو/سندو) — امن پسند ۽ غلاميءَ کان انڪار ڪندڙ قوم.
قديم سنڌين ۾ مزارن ۽ بت پرستيءَ جي کوٽ.
گڏيل قبيلائي نظام: برابري، قانون ۽ انصاف تي ٻڌل.
5. عجم ۽ اوتاري نظام جو اثر — تاريخي مسخ جو آغاز
ايران، ميد، فارس ۽ بعد ۾ عباسي خلافت جا روحاني اوتار نظام.
پيرن، گروهن ۽ روحاني بادشاهتن جو تصور.
سنڌ ۾ عجم جي شرڪيات جو داخل ٿيڻ.
تاريخي سچ جو بدلجڻ: راجا ڏاهر کان اڳ ئي سنڌ ۾ سامي، ابراهيمي ۽ فطري توحيد موجود هئي.
6. يوناني، پارسي ۽ سنسڪرتي مؤرخن وٽ سنڌ جي سڃاڻپ
“سندو”، “هندو”، “اندو”، “انڊس” — سڀ بنيادي طور سنڌو ندي جا نالا.
زرتشتي مقدس ڪتب ۾ “مهرا ندي”.
سنسڪرت ۾ “سندھو” — پاڻي، پاڪيزگي، طاقت.
سنڌي قوم جي سڃاڻپ جو واحد سرچشمو — واديءِ مهراڻ.
7. سنڌو سڀيتا ۽ توحيد — آثار قديمه جا ثبوت
موهن جي دڙي مان جنگ، قبضاگيري يا بادشاهتي نشانين جو گهٽ ملڻ.
عورت، مرد ۽ خاندان کي هڪجهڙي حيثيت — سماجي توحيد جي علامت.
“پجاريه نظام” يا وڏا مڪي مندر نه ملڻ — بت پرستي نه پر فطري عبادت.
ڌرتي، پاڻي ۽ محنت کي مقدس ڄاڻڻ.
8. ابراهيمي روايتن سان سنڌ جو ڳانڍاپو
سنڌ جي روايتن ۾ نالن، ڪردارن، ۽ رسمن ۾ ابراهيمي اثر.
“سندي”، “سمو”، “سامو”، “سامن” جهڙا نالا — سامي اثر جا قديم نشان.
مهمان نوازي، بدي جي بدلي ۾ نيڪي، قسم کڻڻ، وعدو نباهڻ — سڀ ابراهيمي اوصاف.
9. سنڌ — غلامي قبول نه ڪندڙ ڌرتي
تواريخ ۾ سنڌ ڪڏهن به مستقل غلامي قبول نه ڪئي.
برصغير جي ٻين علائقن جي مقابلي ۾ سنڌ جو “آزادي پسند” ڪردار.
يوناني، پارسي، عرب ۽ انگریز به سنڌ کي مڪمل طور ڪنٽرول نه ڪري سگهيا.
10. سنڌ جي مسخ ٿيل تاريخ جا بنيادي ڪارڻ
عجم جي پير-مريد نظام ۽ اوتار سازي.
راجا ڏاهر کي “هندو” ۽ محمد بن قاسم کي “فاتح” يا “قاتل” طور سياسي رنگ ڏيڻ.
سنڌ جي سامي، ابراهيمي ۽ توحيدي تاريخ کي دٻائڻ.
انگريزن جو “انڊس سولائيزيشن” نالو رکي برصغير جو رنگ ڏيڻ.
11. قرآن ۽ صحيح حديث جي روشنيءَ ۾ قومن جي اوج ۽ زوال
إن الله لا يغير ما بقوم حتى يغيروا ما بأنفسهم — اصل مسئلو اندروني بگاڙ.
وتلك الأيام نداولها بين الناس — قومن جو اوج ۽ زوال فطري قانون.
سنڌ جو زوال: شرڪ، قبر پرستي ۽ غلاميءَ جي سوچ.
12. سنڌ لاءِ واحد رستو — حقيقي تاريخ ڏانهن واپسي
سنڌ جي اصل پختگي توحيد، آزادي ۽ برابري ۾.
سامي نسب، فطري توحيد ۽ ابراهيمي روايت سنڌ جي مکيه سڃاڻپ.
قرآن ۽ سنت تي واپسي — تاريخ جي بحالي جو واحد حل.