نثارابڙو
نائب منتظم
وجود جو سوال
هڪ گراهڪ حجام جي دڪان تي وار ٺهرائڻ ۽ ڏاڙهيءَ جا خط وٺرائڻ لاءِ آيو ... جيئن حجام پنهنجو ڪم شروع ڪيو ته حسب عادت حجام ۽ گراهڪ پاڻ ۾ هيڏانهن هوڏانهن جون ڳالهيون شروع ڪيون ...
ڪئي موضوعن تي ڳالهائيندا رهيا ... اوچتو الله جي وجود تي اچي ڳالهه نڪتي ... حجام چيو” مونکي پڪ نآهي ته الله جو ڪو وجود به آهي“
گراهڪ چيو ”ڇو تون ايئن ڇو ٿو سمجهين؟“
” تون ٻاهر رستن تي وڃي ڏس ۽ سوچ ته ڇا الله جو ڪو وجود آهي؟ جيڪڏهن الله جو وجود هجي ها ته ڪنهنکي به ڪا تڪليف نه هجي ها ۽ ماڻهون اڻ ڳڻيل مسئلن جو شڪار نه هجن ها ... جيڪڏهن الله رحيم ۽ انسان سان پيار ڪندڙ هجي ها ته پوءِ اهڙي بڇڙي حالت جي اجازت ڪئين ڏئي ها ؟
گراهڪ ڪجه وقت لاءِ سوچ ۾ پئجي ويو ۽ ڪو جواب نه ڏيندي، خاموشي اختيار ڪئي جو ان موضوع تي وڌيڪ بحث ڪرڻ نه ٿي چاهيو ...
حجام پنهنجو ڪم پورو ڪيو ۽ گراهڪ پئسا ڏئي هليو ويو
گراهڪ جيئن ئي ٻاهر نڪتو ته کيس هڪ همراه بڇڙي حالت ۾ نظر آيو سندس ڏاڙهي وڌيل وار وڏا ۽ اڻ ڍنگا، مڇون وات ۾ لٽڪيل ...
گراهڪ موٽي حجام وٽ آيو ۽ چيائين ” ڇا توکي خبر آهي ته حجام جو به ڪو وجود ناهي“
حجام حيران ٿيندي چيو ” تون اهو ڪيئن چئي سگهين ٿو؟، آءُ موجود آهيان، آءُ حجم آهيان ۽ تازو تنهنجا وار سنواريا اٿم“
گراهڪ وراڻيو، نه! حجم ڪٿي به موجود ناهي ۽ جي ان جو ڪو وجود هجي ها ته هي ماڻهون ٻاهر اهڙن خراب وارن سان وڌيل ڏاڙهيءَ سان، ۽ ڏس ته مڇون سندس وات ۾ پيون لٽڪنس ...“
” ته اها ڳالهه آهي“، حجام وراڻيو، “حجام موجود آهي پر جي ڪو ماڻهون مونڏانهن ايندو ڪونه ته ان ۾ منهنجي وجود تي شڪ ڪرڻ جي ڪهڙي ڳالهه آهي“
گراهڪ جواب ڏنو ” بلڪل ايئن ئي الله به موجود آهي پر جي ڪو ماڻهون الله جي طرف راغب نه ٿيندو ۽ رب جي راهه تي نه ايندو ته سندس حالت پڻ ڏکوئيندڙ ۽ خراب ٿيندي ۽ ان سبب ئي توکي هن دنيا ۾ ظلم ۽ بربادي نظر اچي ٿي ...“
هڪ گراهڪ حجام جي دڪان تي وار ٺهرائڻ ۽ ڏاڙهيءَ جا خط وٺرائڻ لاءِ آيو ... جيئن حجام پنهنجو ڪم شروع ڪيو ته حسب عادت حجام ۽ گراهڪ پاڻ ۾ هيڏانهن هوڏانهن جون ڳالهيون شروع ڪيون ...
ڪئي موضوعن تي ڳالهائيندا رهيا ... اوچتو الله جي وجود تي اچي ڳالهه نڪتي ... حجام چيو” مونکي پڪ نآهي ته الله جو ڪو وجود به آهي“
گراهڪ چيو ”ڇو تون ايئن ڇو ٿو سمجهين؟“
” تون ٻاهر رستن تي وڃي ڏس ۽ سوچ ته ڇا الله جو ڪو وجود آهي؟ جيڪڏهن الله جو وجود هجي ها ته ڪنهنکي به ڪا تڪليف نه هجي ها ۽ ماڻهون اڻ ڳڻيل مسئلن جو شڪار نه هجن ها ... جيڪڏهن الله رحيم ۽ انسان سان پيار ڪندڙ هجي ها ته پوءِ اهڙي بڇڙي حالت جي اجازت ڪئين ڏئي ها ؟
گراهڪ ڪجه وقت لاءِ سوچ ۾ پئجي ويو ۽ ڪو جواب نه ڏيندي، خاموشي اختيار ڪئي جو ان موضوع تي وڌيڪ بحث ڪرڻ نه ٿي چاهيو ...
حجام پنهنجو ڪم پورو ڪيو ۽ گراهڪ پئسا ڏئي هليو ويو
گراهڪ جيئن ئي ٻاهر نڪتو ته کيس هڪ همراه بڇڙي حالت ۾ نظر آيو سندس ڏاڙهي وڌيل وار وڏا ۽ اڻ ڍنگا، مڇون وات ۾ لٽڪيل ...
گراهڪ موٽي حجام وٽ آيو ۽ چيائين ” ڇا توکي خبر آهي ته حجام جو به ڪو وجود ناهي“
حجام حيران ٿيندي چيو ” تون اهو ڪيئن چئي سگهين ٿو؟، آءُ موجود آهيان، آءُ حجم آهيان ۽ تازو تنهنجا وار سنواريا اٿم“
گراهڪ وراڻيو، نه! حجم ڪٿي به موجود ناهي ۽ جي ان جو ڪو وجود هجي ها ته هي ماڻهون ٻاهر اهڙن خراب وارن سان وڌيل ڏاڙهيءَ سان، ۽ ڏس ته مڇون سندس وات ۾ پيون لٽڪنس ...“
” ته اها ڳالهه آهي“، حجام وراڻيو، “حجام موجود آهي پر جي ڪو ماڻهون مونڏانهن ايندو ڪونه ته ان ۾ منهنجي وجود تي شڪ ڪرڻ جي ڪهڙي ڳالهه آهي“
گراهڪ جواب ڏنو ” بلڪل ايئن ئي الله به موجود آهي پر جي ڪو ماڻهون الله جي طرف راغب نه ٿيندو ۽ رب جي راهه تي نه ايندو ته سندس حالت پڻ ڏکوئيندڙ ۽ خراب ٿيندي ۽ ان سبب ئي توکي هن دنيا ۾ ظلم ۽ بربادي نظر اچي ٿي ...“
