نثارابڙو
نائب منتظم
ڪلام ڪليمينٽ
مختصر ڪهاڻي
زاهد ميراڻي
چون ٿا ڪلام ڪليمينٽ جون ناسو سوئر جهڙيون هونديون هيون، کيس اها خبر الائي ڪيئن پئجي ويندي هئي ته سنڌ جي ڦلاڻي ضلعي، ڦلاڻي تعلقي ۽ شهر ۾ ڦلاڻي هندوءَ جي ڇڏيل زمين، دڪان ۽ مليڪت موجود آهي، بس پوءِ اڏندو ويندو ۽ وڃي ڪليم داخل ڪرائيندو،
حيرت جي ڳالهه آهي جو سنڌ جي تاريخ ۽ جاگرافيائيءَ جي ايتري ڄاڻ سنڌ واسين کي به نه هوندي هئي، جيتري ڪلام ڪليمينٽ کي هوندي هئي، سندس جو تعلق هندستان جي ڪهڙي علائقي سان هو، اها ڪنهن کي به سڌ نه هوندي هئي، پر سندس متعلق اهو ضرور مشهور هو ته ڪلام ڪليمينٽ جهڙو شخص هنن لاڙڪاڻي ۾ به ڏٺو، سکر ۾ به ڏٺو، ڪراچيءَ ۾ به ڏٺو، حيدر آباد ۾ به ڏٺو، شهداد ڪوٽ ۾ به ڏٺو، ميرپورخاص ۾ به ڏٺو، ته گهوٽڪي، پني عاقل ۽ نئون ديرو، رتوديرو ۾ به ڏٺو.،
ڪلام ڪليمينٽ، پنهنجي ڪليم ۾ پنهنجي خاندان جو شجرو ڪٿي وڃي هندستان جي مغلن سان ملائيندو هو ۽ ڪٿي وڃي حيدر آباد جي نظامن سان ملائيندو ته ڪٿي لکنوءَ جي نوابن سان ته ڪٿي وڃي گواليار جي گائڪ خاندانن ۽ نوابن سان ملائندو، پر هو هر ڪليم ۾ هڪڙي ڳالهه ضرور ڄاڻائيندو هو، ” هم هندستان کي نواب خانوادي کي چشم وچراغ هين، لهاذا هم سي انصاف کيا جائي“، سندس جي ان جملي لکڻ جو مقصد هوندو هو ته کيس هتي به نوابن جون ڇڏيل ملڪيتون جيئن جو تيئن ڏنيون وڃن، جنهن ۾کيس ڪنهن حد تائين ڪاميابي به ٿي“.،
ڪلام ڪليمينٽ سنڌ جي ڪنهن به شهر ۾ ڪليم ۾ ملڪيت حاصل ڪرڻ بعد هندستان خط لکي پنهنجن مائٽن کي گهرائيندو ۽ انهن کي شهر جا دڳ پيچرا ڏيکاري ڇڏيندو ۽ پاڻ گم ٿي ويندو، سندس مٽ مائٽ ملڪيتون حاصل ڪرڻ کان پوءِ جيڪا پهرين ڪوشش ڪندا اها شهر جي ميونسپالٽيءَ ۾ نوڪري حاصل ڪرڻ جي هوندي هئي ۽ انهن مان اڪثر جمعدار ٿيڻ ۾ ڪامياب ٿي ويندا هئا جو اسان جا ماڻهو اهڙي قسم جي ڪرت ڪرڻ نه ڄاڻن،
هڪ ڏينهن خبر پئي ته ڪلام ڪيلمينٽ ڪراچيءَ جي عطر ڳليءَ کان لگهندي بيهوش ٿي ڪري پيو ۽ سندس دم پرواز ڪري ويو، ڳالهه سمجهه ۾ نه آئي ته ڪلام ڪليمنيٽ جو اهڙو المناڪ موت عطر ڳليءَ مان گذريندي بيهوش ٿيڻ تي ڪئين ٿيو، بعد ۾ خبر پئي ته ڪلام ڪليمينٽ کي خانداني طور تي عطر سنگهڻ کان پرهيز ٿيل هو، هندستان ۾ ته کين عطر سنگهڻ جي لاءِ سڄي زندگيءَ ۾ نصيب نه ٿيو پر سنڌ جي هوائن ۾ اڏندڙ عطر جي خوشبوءِ ڪلام ڪليمينٽ جي لاءِ موت بنجي ويئي، ڪلام ڪليمينٽ جا مٽ مائٽ اڄ به سنڌ ۾ پدمين روپين جي ملڪيتن ۽ شهرن تي قابص آهن، پر اڄڪلهه کين عطر جي خوشبوءِ نه ٿي ماري جو انهن نڪ مٽائي ڇڏيا آهن، هاڻي هو ماڻهن کي ٿا مارين جو سندن جا نڪ سوئرن جهڙا نه پر وڄ سوئرن جهڙا ٿي ويا آهن۔
******* عرض؛
هي ڪهاڻي محترم زاهد ميراڻي جي فيس بڪ تان کنئي آهي، وڏي ڳالهه ايترن مختصر لفظن ۾ بيان ڪندي، زاهد ميراڻي سنڌ مٿان ٿيل هڪ تمام موتمار حملي کي نروار ڪيو آهي، پاڪستان ٺهڻ سبب ڪروڙن ڌارين جو سنڌ ۾ اچڻ ۽ هتان جي وسيلن تي آساني سان قابض ٿي حڪمران ٿيڻ واري وڏي ڪهاڻي بيان ڪرڻ تي آ سنڌ سلامت جي دوستن پاران زاهد ميراڻي کي مبارڪ ٿو ڏيان ۔۔۔ سلام دوست ۔۔۔
مختصر ڪهاڻي
زاهد ميراڻي
چون ٿا ڪلام ڪليمينٽ جون ناسو سوئر جهڙيون هونديون هيون، کيس اها خبر الائي ڪيئن پئجي ويندي هئي ته سنڌ جي ڦلاڻي ضلعي، ڦلاڻي تعلقي ۽ شهر ۾ ڦلاڻي هندوءَ جي ڇڏيل زمين، دڪان ۽ مليڪت موجود آهي، بس پوءِ اڏندو ويندو ۽ وڃي ڪليم داخل ڪرائيندو،
حيرت جي ڳالهه آهي جو سنڌ جي تاريخ ۽ جاگرافيائيءَ جي ايتري ڄاڻ سنڌ واسين کي به نه هوندي هئي، جيتري ڪلام ڪليمينٽ کي هوندي هئي، سندس جو تعلق هندستان جي ڪهڙي علائقي سان هو، اها ڪنهن کي به سڌ نه هوندي هئي، پر سندس متعلق اهو ضرور مشهور هو ته ڪلام ڪليمينٽ جهڙو شخص هنن لاڙڪاڻي ۾ به ڏٺو، سکر ۾ به ڏٺو، ڪراچيءَ ۾ به ڏٺو، حيدر آباد ۾ به ڏٺو، شهداد ڪوٽ ۾ به ڏٺو، ميرپورخاص ۾ به ڏٺو، ته گهوٽڪي، پني عاقل ۽ نئون ديرو، رتوديرو ۾ به ڏٺو.،
ڪلام ڪليمينٽ، پنهنجي ڪليم ۾ پنهنجي خاندان جو شجرو ڪٿي وڃي هندستان جي مغلن سان ملائيندو هو ۽ ڪٿي وڃي حيدر آباد جي نظامن سان ملائيندو ته ڪٿي لکنوءَ جي نوابن سان ته ڪٿي وڃي گواليار جي گائڪ خاندانن ۽ نوابن سان ملائندو، پر هو هر ڪليم ۾ هڪڙي ڳالهه ضرور ڄاڻائيندو هو، ” هم هندستان کي نواب خانوادي کي چشم وچراغ هين، لهاذا هم سي انصاف کيا جائي“، سندس جي ان جملي لکڻ جو مقصد هوندو هو ته کيس هتي به نوابن جون ڇڏيل ملڪيتون جيئن جو تيئن ڏنيون وڃن، جنهن ۾کيس ڪنهن حد تائين ڪاميابي به ٿي“.،
ڪلام ڪليمينٽ سنڌ جي ڪنهن به شهر ۾ ڪليم ۾ ملڪيت حاصل ڪرڻ بعد هندستان خط لکي پنهنجن مائٽن کي گهرائيندو ۽ انهن کي شهر جا دڳ پيچرا ڏيکاري ڇڏيندو ۽ پاڻ گم ٿي ويندو، سندس مٽ مائٽ ملڪيتون حاصل ڪرڻ کان پوءِ جيڪا پهرين ڪوشش ڪندا اها شهر جي ميونسپالٽيءَ ۾ نوڪري حاصل ڪرڻ جي هوندي هئي ۽ انهن مان اڪثر جمعدار ٿيڻ ۾ ڪامياب ٿي ويندا هئا جو اسان جا ماڻهو اهڙي قسم جي ڪرت ڪرڻ نه ڄاڻن،
هڪ ڏينهن خبر پئي ته ڪلام ڪيلمينٽ ڪراچيءَ جي عطر ڳليءَ کان لگهندي بيهوش ٿي ڪري پيو ۽ سندس دم پرواز ڪري ويو، ڳالهه سمجهه ۾ نه آئي ته ڪلام ڪليمنيٽ جو اهڙو المناڪ موت عطر ڳليءَ مان گذريندي بيهوش ٿيڻ تي ڪئين ٿيو، بعد ۾ خبر پئي ته ڪلام ڪليمينٽ کي خانداني طور تي عطر سنگهڻ کان پرهيز ٿيل هو، هندستان ۾ ته کين عطر سنگهڻ جي لاءِ سڄي زندگيءَ ۾ نصيب نه ٿيو پر سنڌ جي هوائن ۾ اڏندڙ عطر جي خوشبوءِ ڪلام ڪليمينٽ جي لاءِ موت بنجي ويئي، ڪلام ڪليمينٽ جا مٽ مائٽ اڄ به سنڌ ۾ پدمين روپين جي ملڪيتن ۽ شهرن تي قابص آهن، پر اڄڪلهه کين عطر جي خوشبوءِ نه ٿي ماري جو انهن نڪ مٽائي ڇڏيا آهن، هاڻي هو ماڻهن کي ٿا مارين جو سندن جا نڪ سوئرن جهڙا نه پر وڄ سوئرن جهڙا ٿي ويا آهن۔
******* عرض؛
هي ڪهاڻي محترم زاهد ميراڻي جي فيس بڪ تان کنئي آهي، وڏي ڳالهه ايترن مختصر لفظن ۾ بيان ڪندي، زاهد ميراڻي سنڌ مٿان ٿيل هڪ تمام موتمار حملي کي نروار ڪيو آهي، پاڪستان ٺهڻ سبب ڪروڙن ڌارين جو سنڌ ۾ اچڻ ۽ هتان جي وسيلن تي آساني سان قابض ٿي حڪمران ٿيڻ واري وڏي ڪهاڻي بيان ڪرڻ تي آ سنڌ سلامت جي دوستن پاران زاهد ميراڻي کي مبارڪ ٿو ڏيان ۔۔۔ سلام دوست ۔۔۔
