حملو شديد عشق ڪيو، اوچتو نه هو۔ پر دل کي توڙي ديد کي پورو پتو نه هو۔ تو اشتياق منهنجو هميشه بکيو رکيو، ڄڻ ڀيم ڪنهن کي قيد ۾ ملندو ڀتو نه هو۔ ڳل حسن جو هو، نرڙهو هن جو،ڇهان ته ڪيئن، گل ڪون هو ڪنول جو، پپر جو پتو نه هو۔ آيو ته سخت تڙپندو، ڪوڪون ڪندو، ڏٺو، ڪيئن ٿا چئو ته آدمي توڙئون تتو ته هو۔ ڪو دور پنهنجي ڦند ۾ ڦاسي ته ٿو سگهي، درياهه پنهنجي ڪنب جي گپ ۾ گتو نه هو۔ محشر جي ڀيڙ پيڙ مان گذريس، سڄڻ پڇيو، مرڪي چيم ته هيل هي ميلو متو نه هو۔ شهبازجي اڏام پٺيان دام ڇا پوي، آواز منهنجو واء وڪوڙي وتو نه هو۔ ٿي ٿو سگهي پٿر ڪي ترازي ۾ تورجن، بازار ۾ کيرٿر ته بخاري کتو نه هو۔
جواب: حملو شديد عشق ڪيو، اوچتو نه هو۔ حملو شديد عشق ڪيو، اوچتو نه هو پر دل کي توڙي ديد کي پورو پتو نه هو استاد جي شعري عشق ، محبت ۽ انقلاب سان ڀريل : اڌ رات جو اُٿلي پٿلي ، استاد بخاريء تڙپي هي گيت لکيو هو ڪيئن اهو عڪس به دل ۾ اڪري ويو
جواب: حملو شديد عشق ڪيو، اوچتو نه هو۔ ادا عرس پريا الله خوش رکئي۔ پر ادا جڏهن به تون استاد جي اهڙي شاعري ونڊين ٿو ته آءُ تڙپي پوان ٿو۔ مهرباني ڪري اسان جهڙن ڪمزور ماڻهن تي رحم ڪريو۔ ٻي صورت ۾ آءُ اوهان جي پوسٽ ڏسندس ئي ڪانه۔ لک ٿورا۔
جواب: حملو شديد عشق ڪيو، اوچتو نه هو۔ حملو شديد عشق ڪيو، اوچتو نه هو پر دل کي توڙي ديد کي پورو پتو نه هو ادا تمام زبردست ونڊ آهي .،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
