عاشق سولنگي
سينيئر رڪن
ساڳُ پنهنجو پَلي ، سِنڌ پو ڀي ڀَلي،
ڀاڳ وارِي سَدا ڀونءِ تي ڀَر جھلي.
تو چيو ” سنڌڙي “ مون چيو ” جندڙي “،
مون پرولَي سَلي ! مون پرولَي سَلي!
پِريتَ ليلا به آ ، پِريت ڪَؤنرُو به آ،
پِريت پَرکي ته ڪا مون جيان دل جَلي!
وک وِتَري ڪيو ٿي اَچي ، ٿي اَچي،
هُو جھُڙالي هوا ، هُو گلابي گلي!
سِنڌُ مَرڻي نه آ ، اي ” اياز “ آ اڃا ،
اُڃ جو آسرو ، ڪا ته پاڻيءَ کَلي!
ڀاڳ وارِي سَدا ڀونءِ تي ڀَر جھلي.
تو چيو ” سنڌڙي “ مون چيو ” جندڙي “،
مون پرولَي سَلي ! مون پرولَي سَلي!
پِريتَ ليلا به آ ، پِريت ڪَؤنرُو به آ،
پِريت پَرکي ته ڪا مون جيان دل جَلي!
وک وِتَري ڪيو ٿي اَچي ، ٿي اَچي،
هُو جھُڙالي هوا ، هُو گلابي گلي!
سِنڌُ مَرڻي نه آ ، اي ” اياز “ آ اڃا ،
اُڃ جو آسرو ، ڪا ته پاڻيءَ کَلي!
