Sindhi Media
سينيئر رڪن
هاڻ اجتمائي دُعائن پنڻ جي ضرورت آهي، جيئن اسان هاڻ هن ڪرهت آميز، نفسانفسي دئور مان پار اُڪري اچون
سنڌين لا هاڻ اجتمائي دُعائن پنڻ جي ضرورت آهي، جيئن اسان هاڻ هن ڪرهت آميز، نفسانفسي دئور مان پار اُڪري اچون، ڇو جو بزرگن جون پيشنگويون "اڙي سنڌُڙي توکي ڪابل کان لوڏو" جون صدائون سچ ويجهو پُهچي رهيون آهن، سنڌ سماج مُعاشي بدحالي ، وڏيرا شاهي،جاگير پرستي ذات پرستي ، ۾زهب پرستي ڪري نسل ڪشي طرف وڌندو وڃي، ۽ ايڏي ته بدحالي اچي چُڪي اهي جو هر ڪنهن جو شڪار پئي ڪري ۽ سنڌ ۾ٻه نوان تبقا پئدا ٿي رهيا آهن هڪڙا اُهي جيڪي امير ترين هُئا آهن ۽ٿيندا وڃن. ٻيا اُهي جيڪي غربت جي سيڪڙو ليول تي پُهچي چُڪا اهن، ماڻهو اولاد کپائڻ ۽ خودڪشين ڪرڻ تي آماده پيو ٿئي، هاڻ جهالت جي دئور ۾ وري داخل ٿيندا وڃن، پٿر جي دئورن ۾ نياڻين کي ڪُچلي ماريندا هُئا ۽ هاڻ ڇا نياڻي پر هر ٻار، ننڍڙو، وڏڙو اولاد کي وڪڻڻ، قتل ڪرڻ يا خودڪشي ڪرڻ تي هيجانيت جو شڪار آهي ۽ سنڌي جي گهر ۾ ته بُک ، لاچاري، مُفلسي، بيروزگاري واڪا پئي ڪري ۽ ڪو درد ڏسڻ وارو يا مرهم رکڻ وارو ناهي، هرڪو هنن جي مجبورين کي چند ڏينهن لا اچي ڪيش ڪري پنهنجي راه تي رڙهندو وڃي۔ وچان وري ٻيو انقلاب جو نعرو پيو اچي ۽ الاهي غيرتمند ۽ غيور سنڌي بيروزگاري، مُفلسي، نا انصافي، ڪري آهستي آهستي اوڏانهن لاڙو ڪندي پيا ڏسجن جتي کين بندوق جي زور تي سهي پر تحفظ جي يقين دهاني پئي ڪرائجي، علم ۽ علم جا ادارا، ڳرين فين ۽ خرچن جي ڪري سنڌي نسل کا موڪلائي رهيا آهن جنهنجا نتيجا جاهليت، غُنڊ گردي، ٻئي جي مال ڦٻائڻ ۾ ڪا به شرمندگي نه هئڻ ۾ وڌي رهي آهي۔ غربت جي وڪجڻ جا دهشت گردن طرفان ٻه نعرا پيا اچن هڪڙا ڪابل کان مذهب جي نالي تي جنهن جي پيشنگوئي ٿيل اهي، ٻيا شهرن ۾ سماجي ورڇ جي نالي تي، ٻنهين جڳهين تي جام پئسو ۽ لالچون ته آهن جيڪو غيور سنڌين کي للچائي راغب ڪري سگهن ٿيون ۽ ڪي گهٽ قُوت ۽ مُدافعت ۽ گهڻي سماجي بدحالي وارا راغب ٿي به چُڪا اهن ۽ جي پو به سنڌ جا دانشور ۽ ڏاها رنڊڪون وجهڻ لا تيار ناهن ۽ اڃا ڪامورن ۽ وسندي وارن جي پوڇن ۾ لٽڪي اڳتي وڌيا ته سنڌ سموري غرق ٿي سگهي ٿي ۽ ماڻهون ماڻهون ڪي مِرُن وانگر ڇيهو رسائي سگهي ٿو۔ عالمن کان اجتمائي دُعا ضرور گهُرائجو ته جيئن سنڌي ايندڙ مصيبتن ۽ پنهنجي وُجود جي خاتمي کان بچي سگهي۔ (الله ائين ڪڏنهن نه ڪري) آمين ثُم آمين۔
سنڌين لا هاڻ اجتمائي دُعائن پنڻ جي ضرورت آهي، جيئن اسان هاڻ هن ڪرهت آميز، نفسانفسي دئور مان پار اُڪري اچون، ڇو جو بزرگن جون پيشنگويون "اڙي سنڌُڙي توکي ڪابل کان لوڏو" جون صدائون سچ ويجهو پُهچي رهيون آهن، سنڌ سماج مُعاشي بدحالي ، وڏيرا شاهي،جاگير پرستي ذات پرستي ، ۾زهب پرستي ڪري نسل ڪشي طرف وڌندو وڃي، ۽ ايڏي ته بدحالي اچي چُڪي اهي جو هر ڪنهن جو شڪار پئي ڪري ۽ سنڌ ۾ٻه نوان تبقا پئدا ٿي رهيا آهن هڪڙا اُهي جيڪي امير ترين هُئا آهن ۽ٿيندا وڃن. ٻيا اُهي جيڪي غربت جي سيڪڙو ليول تي پُهچي چُڪا اهن، ماڻهو اولاد کپائڻ ۽ خودڪشين ڪرڻ تي آماده پيو ٿئي، هاڻ جهالت جي دئور ۾ وري داخل ٿيندا وڃن، پٿر جي دئورن ۾ نياڻين کي ڪُچلي ماريندا هُئا ۽ هاڻ ڇا نياڻي پر هر ٻار، ننڍڙو، وڏڙو اولاد کي وڪڻڻ، قتل ڪرڻ يا خودڪشي ڪرڻ تي هيجانيت جو شڪار آهي ۽ سنڌي جي گهر ۾ ته بُک ، لاچاري، مُفلسي، بيروزگاري واڪا پئي ڪري ۽ ڪو درد ڏسڻ وارو يا مرهم رکڻ وارو ناهي، هرڪو هنن جي مجبورين کي چند ڏينهن لا اچي ڪيش ڪري پنهنجي راه تي رڙهندو وڃي۔ وچان وري ٻيو انقلاب جو نعرو پيو اچي ۽ الاهي غيرتمند ۽ غيور سنڌي بيروزگاري، مُفلسي، نا انصافي، ڪري آهستي آهستي اوڏانهن لاڙو ڪندي پيا ڏسجن جتي کين بندوق جي زور تي سهي پر تحفظ جي يقين دهاني پئي ڪرائجي، علم ۽ علم جا ادارا، ڳرين فين ۽ خرچن جي ڪري سنڌي نسل کا موڪلائي رهيا آهن جنهنجا نتيجا جاهليت، غُنڊ گردي، ٻئي جي مال ڦٻائڻ ۾ ڪا به شرمندگي نه هئڻ ۾ وڌي رهي آهي۔ غربت جي وڪجڻ جا دهشت گردن طرفان ٻه نعرا پيا اچن هڪڙا ڪابل کان مذهب جي نالي تي جنهن جي پيشنگوئي ٿيل اهي، ٻيا شهرن ۾ سماجي ورڇ جي نالي تي، ٻنهين جڳهين تي جام پئسو ۽ لالچون ته آهن جيڪو غيور سنڌين کي للچائي راغب ڪري سگهن ٿيون ۽ ڪي گهٽ قُوت ۽ مُدافعت ۽ گهڻي سماجي بدحالي وارا راغب ٿي به چُڪا اهن ۽ جي پو به سنڌ جا دانشور ۽ ڏاها رنڊڪون وجهڻ لا تيار ناهن ۽ اڃا ڪامورن ۽ وسندي وارن جي پوڇن ۾ لٽڪي اڳتي وڌيا ته سنڌ سموري غرق ٿي سگهي ٿي ۽ ماڻهون ماڻهون ڪي مِرُن وانگر ڇيهو رسائي سگهي ٿو۔ عالمن کان اجتمائي دُعا ضرور گهُرائجو ته جيئن سنڌي ايندڙ مصيبتن ۽ پنهنجي وُجود جي خاتمي کان بچي سگهي۔ (الله ائين ڪڏنهن نه ڪري) آمين ثُم آمين۔
