شيراز احمد نظاماڻي
سينيئر رڪن
دماغ جون سرحدون خُشڪ ٿي چُڪيون آهن
سوچ بيابان ۾ ڀٽڪي پئي
مون ڏات کي خاموش ڪاغذن ۾ قيد ڪري ڇڏيو آ،
مونکي ڪنهن مُطالعي جي ضرورت ناهي.....
غمن کي لڪائڻ لاءِ هڪ مُرڪ ڪافي ناهي
مون ٽهڪن ۾ سُڏڪن کي پَسيو آ..........
مونکي پڙهڻ کانپوءِ اندازو لڳائي سگهجي ٿو ته مون ۾ ۽ سمنڊ ۾ ڪهڙو فرق آ
بظاهر اسين ٻئي هڪجهڙا آهيون،،
زندگي ڪيتري نه خوبصورت آ اهي لفظ توکي ڏسڻ محل چيا هئم
مون اُنهن لمحن کي روڪڻ جي ڪوشش ڪئي
پر وقت واريِ جيان منهجي هٿن مان ڇڏائجي ويو....
اڄ منهنجو وجود وارِي جيان آهي
مون کي روز ٺاهيو ۽ ڊاهيو ويندو آ..........
آئون ڪو ڪهاڻيڪار ناهيان آئون خود هڪ ڪهاڻي آهيان
جنهن جو نه عنوان نه انت..........
بي قرار موسمن ڪنهن پل به سُڪون نه بخشيو
مون وندر جا سڀ ذريعا آزمائي ڏٺا....
بي وقت سوچون ۽ پڙاڏا اڄ به احساسن کي جنجھوڙين ٿا
مون مڪلي جيان پنهنجي من کي اُداس ڏٺو آ،،،،
خاموش اکين سان توکي ڪجھ چيو هئم
تو بنا ٻُڌي نظر انداز ڪري ڇڏيو ..........
۽ اکين جا رشتا اکين ۾ ٽُٽي ويا*
وفا شيراز نظاماڻي
سوچ بيابان ۾ ڀٽڪي پئي
مون ڏات کي خاموش ڪاغذن ۾ قيد ڪري ڇڏيو آ،
مونکي ڪنهن مُطالعي جي ضرورت ناهي.....
غمن کي لڪائڻ لاءِ هڪ مُرڪ ڪافي ناهي
مون ٽهڪن ۾ سُڏڪن کي پَسيو آ..........
مونکي پڙهڻ کانپوءِ اندازو لڳائي سگهجي ٿو ته مون ۾ ۽ سمنڊ ۾ ڪهڙو فرق آ
بظاهر اسين ٻئي هڪجهڙا آهيون،،
زندگي ڪيتري نه خوبصورت آ اهي لفظ توکي ڏسڻ محل چيا هئم
مون اُنهن لمحن کي روڪڻ جي ڪوشش ڪئي
پر وقت واريِ جيان منهجي هٿن مان ڇڏائجي ويو....
اڄ منهنجو وجود وارِي جيان آهي
مون کي روز ٺاهيو ۽ ڊاهيو ويندو آ..........
آئون ڪو ڪهاڻيڪار ناهيان آئون خود هڪ ڪهاڻي آهيان
جنهن جو نه عنوان نه انت..........
بي قرار موسمن ڪنهن پل به سُڪون نه بخشيو
مون وندر جا سڀ ذريعا آزمائي ڏٺا....
بي وقت سوچون ۽ پڙاڏا اڄ به احساسن کي جنجھوڙين ٿا
مون مڪلي جيان پنهنجي من کي اُداس ڏٺو آ،،،،
خاموش اکين سان توکي ڪجھ چيو هئم
تو بنا ٻُڌي نظر انداز ڪري ڇڏيو ..........
۽ اکين جا رشتا اکين ۾ ٽُٽي ويا*
وفا شيراز نظاماڻي