نه پڙهجو ڪنهن نه ڪم جي ڳالھ اٿو! ڄامشوري مان حيدرآباد ويس پئي اهو لکيو اٿم .

سائين توهان ڳالهين مان لگي ٿو ته توهان صحافي نه بلڪ سائڪالاجسٽ آهي، تڏهن ته ايتريون ڳالهيون ڄاڻو ٿا۔ توهان اسان ڀليون ڳالهيون ٻڌايون ان تي توهان جا ٿورائتا آهيون۔

 

مُحترم عبدالرحيم هر ماڻهون بقول توهانجي لکت سائڪلاجسٽ آهي، سائڪو(روح) لاجڪ ( علم يا منطق) ڇو توهانکي خبر ڪانهين ته هڪ اُستاد جڏنهن اسڪول ۾ پڙهائيندو آهي ته هو سڃاڻي وٺندو آهي ته 30 شاگردن جي لسٽ ۾ ڪير ڏنگائي ڪري رهيو هوندو، جڏنهن هڪ عام سپاهي ماڻهن مان ڪو مخصوص ڏوهاري ڇاڻيندو آهي ته هو هڪ گروپ مان ڪن کي آرام سان وڃڻ ڏيندو آهي ۽ مکڻ جي وار وانگر حرڪتي کي ڪڍي ٻاه ڪندو آهي، جڏنهن هڪ ڪلارڪ دري تي ويٺل ماڻهن جو رشوت تي ڪم ڪندو آهي ته هو سمجهندو آهي ته ڪنهن کان گهُرجي، هڪ پينو فقير روڊ تي پنندي سمجهندو آهي ته ڪير سندس تي ڪهل ڪري خيرات ڏيندو وغيره وغيره سو سائين توهان به ته ايتريون ڳالهيون پنهنجي روزمره جي زندگي ۾ ڄاڻو ٿا ۽ الاهي آگهي توهان کي پنهنجن مُشاهدن ڪري ٿي پوي ٿي ۽ ماڻهن جا روح پڙهي وڃو ٿا، ڪنهن جو صرف چهرو ڏسي سمجهو ٿا ته هي ٽيڙو هوندو يا نرم مزال يا تمام گهڻو اُکريل۔ سُهڻا سائين اهي مُشاهدا آهن پران پينو فقير يا پوليس ڪانسٽيبل کي اها ضرور خبر نه هوندي ته هن جي سائڪلاجي کي ڪهڙو نالو ڏئي سگهجي ٿو پر هو روزمره جي مُشاهدن سان نفسيات ڄاڻي ضرور ٿو ۽ عمل ڪري پنهنجي ڌنڌي کي اڳتي وڌائي ٿو۔سو مان به هاڻ منصور وانگر اهو چوڻ جو حق رکان ٿو ته نه پڙهو! ڪنهن به ڪم جي ڳالهه ڪانهين! تب تبصرا ايندا رهندا۔ اجهو ڏسو! منصور پاڻ ڦاٽي پوندو (منصور گستاخي معاف ٻچو آهين حُجت ڪري ويٺس پر پيار مان)