هي ڊائريڪٽر گلوڪاره کي ڏنڊي سان اشارا ڪري ڇو پيو ڊيڄاري !

[Sindhi Media]

ڪراچي آرٽس ڪائونسل ۾ جڏنهن حميد ڀُٽي هڪ محفل موسيقي جو انتظام ڪيو ۽ سچل ڳوٺ ۾ سُليمان وساڻ کي سنڌ سلامت جي ميمبرن لا دعوتي ڪارڊن جو بنڊل تقسيم ڪرڻ لا ڏنو ته اُن موقعي تي لاڙڪاڻي جي هڪ ڳوٺ مان به سچو نالي ڪو مهمان جيڪو ڪراچي پهريون ڀيرو آيل هو، سنڌ سلامت هوٽل جي مشهوري ٻُڌي اچي پُهتو ۽ هُن به سُليمان وساڻ کان جيڪو ڪارڊ تقسيم ڪري رهيو هو ڪارڊ جي گهُر ڪئي ۽ سليمان کيس ٻه ڪارڊ ڏنا ۽ هو خوش ٿي ويو!
سچو! شايد ڪنهن ايڏي وڏي موسيقي جي محفل ۾ پهريون ڀيرو ويو جنهن ۾ هندستان کان به ڪي فنڪار آيل هُئا جن ۾ هڪ هندستاني ميوزڪ ڊائريڪٽر به هو جيڪو پنهنجي مخصوص انداز ۾ هڪ ڇڙي کي گهمائي مخصوص اشارن سان آڪسٽرا کي هدايتون ڏئي رهيو هو ۽ سامهون هڪ فنڪاره پنهنجي فن جو مظاهريو ڪري رهي هُئي ! سچو کي اهو عجيب لڳو ۽ پاڻ سان گڏ ايندڙ ميزبان کان زور سان ڪاوڙ ۾ پُڇڻ لڳو:
سچو :يار نثار ! هي ماڻهون هن ڳائڻي کي ڏنڊي ڏيکاري ڇو پيو ڊيڄاري !
نثار : (سندس وات تي هٿ رک) شش ! رڙيون ڪري ڇو پيو ڳالهائين ! آهستي !
نثار شرمسار ٿي اڳيان پويان ڏسي ٿو ته ڪنهن سندس مهمان جي هن بي ادبي کي ڪنهن ڏٺو ته ڪونهين پو سرگوشي ۾)
نثار : (وضاحت ڪندي) نه سچو يار ! هي گلوڪاره کي ته ڪونه پيو ڊيڄاري!
ان کان پهرئين جو نثار ٻي ڪا وضاحت ڪري وري سچو زوردار آواز ۾ اُٿي بهي ٻيو سوال ڪري ورتو !
سچو : جي هو ڏنڊي سان گلوڪاره کي ڪون پيو ڊيڄاري ته پو هو ايڏيون رڙيو ڇو پئي ڪري !

 

[سليمان وساڻ]

هاهاهاهاهاها

 

[رشيد سمون]

سچوءَ کي گهرجي ها ته لطيف مني جي ڀرسان ويهي ها.. کيس هر سوال جو جواب تسلي سان ملي ها...