جبار آزاد منگي
سينيئر رڪن
غزل
جبار”آزاد“ منگي
دل جي دنيا ناهي قرارن ۾،
آتون هيڪرهلي بهارن ۾.
حسن جي شهر ۾، پرين آ ائين.
چنڊسونهين، جيئن ستارن ۾.
ڪوئي تڙپي، سڙي، ڀري آنهون،
درد ناهي رهيو، دل وارن ۾.
جنهن کي مرڪي ڏٺو، منهجا صنم،
رهيو ساري عمر خمارن ۾.
سمجهي مکڙيون، جهلي مون جهولي پر،
منهنجو دامن، ڀريو انگارن ۾،
منهنجا سڏڙا سڻي، سگهيو نه ڪوئي،
ويئي دٻجي، صدا ديوارن ۾.
ساهه خاڪي، جسم مان ٿيو “آزاد”،
اکيون تو لئه، اڃا انتظارن ۾.
جبار”آزاد“ منگي
دل جي دنيا ناهي قرارن ۾،
آتون هيڪرهلي بهارن ۾.
حسن جي شهر ۾، پرين آ ائين.
چنڊسونهين، جيئن ستارن ۾.
ڪوئي تڙپي، سڙي، ڀري آنهون،
درد ناهي رهيو، دل وارن ۾.
جنهن کي مرڪي ڏٺو، منهجا صنم،
رهيو ساري عمر خمارن ۾.
سمجهي مکڙيون، جهلي مون جهولي پر،
منهنجو دامن، ڀريو انگارن ۾،
منهنجا سڏڙا سڻي، سگهيو نه ڪوئي،
ويئي دٻجي، صدا ديوارن ۾.
ساهه خاڪي، جسم مان ٿيو “آزاد”،
اکيون تو لئه، اڃا انتظارن ۾.