سلسلو مختصر ڪهاڻي: ماستر مجنون ۽ جي.آر

[عبيد ٿھيم]

اڄ اوطاق ۾.
*******************
”هيلو ماستر مجنان “
”جي سَر..“
”ڪاٿي آهي ابا ؟“
”سَر آئون رئيس شاهو خان جي اوطاق ۾ تازي ڪُتيءَ کي پاڻي پيو پياريان..“
”ها... چڱو.. هاڻ هيئن ڪَر.. تون اڌ ڪلاڪ ۾ مون وٽ پهچ ٺپا ۽ جي.آر سميت..“
”حاضر سَر.. پر خئير ته آهي ؟“
”ڪالھ ايس.ايم.سي جي بجيٽ آهي تو واري اسڪول جو به فارم آهي سو ان تي صحيح ۽ ٺپو لڳائڻو آهي..“
”ٺيڪ آ سَر.. پر جي.آر ؟؟ “
”ابا ! اهو لازمي کڻي اچجانءِ فارم ۾ داخلائن جو تعداد به لکڻو آ.. “
”او ڪي سَر..“
”ابا.. هڪ ٻي ڳالھ ٻُڌ... رئيس شاھو خان کي چئجانءِ ته اي.ڊي.او صاحب توهان کي سلام پيو چوي.“
”اوڪي سَر..“
”رئيس وڏي جو خئير بابل.“
” ها ماستر.. ڪر خبر ڪنهن سان پئي يڪو بَڪ بَڪ ڪيئي ؟“
” سائين اهو اي.ڊي.او صاحب هو، وري ڪا فنڊ آئي هوندي ان لاءِ چوي ٿو ته ٺپا ۽ جي.آر کڻي آفيس ۾ اچ.“
” ٻيو ڪجهه ته ڪونه ڇيائين ؟؟“
”صاحب.. اهو.... توهان کي سلام پيو چوي..“
”هاهاهاها... معنيٰ ته ياري نڀائيندو اچي. ٺيڪ آ وڃ ۽ چئجانس ته 50 50 ڪري ۽ باقي ماسترن جا فائل آئون ڪمدار هٿان موڪليانس ٿو ۽ ٺپا به.. “
” هائو صاحب.! ۽ پاڻ وارو اي.ڊي.او ته نقلي صحيحون ڪرڻ جو ماهر آهي..“

اوطاق هڪ ڀيرو ٻيهر ٽهڪن سان وسامي وئي..

 

[سائل مهراڻ]

افسوس صد افسوس