غزل
اياز جاني
ٺوٺ ڌرتي هئي، ذهن بنجر هئا
وقت ور ۾ لڪايا ڪي خنجر هئا
اڄ انهن کي سڃاڻي رڳو خاڪ ٿي
مون اڳيان جرڪندا جيڪي منظر هئا
رات پارو ڪريو جهوپڙين جي مٿان
بي خبر ننڊ ۾ سڀ پڪا گهر هئا
لپَ حياتي ملي، ٻُڪ ۾ داڻا مليا
خواب جهڙين اکين ۾ ڪبوتر هئا
هُو رتو رت اڏاميو پئي اڀ ۾
مون ڏٺو هيٺ هن جا پيا پر هئا
ڪو به دودو، بلاول نه هوشو هئو
سڀ چنيسر هئا، جيڪي رهبر هئا
اياز جاني
ٺوٺ ڌرتي هئي، ذهن بنجر هئا
وقت ور ۾ لڪايا ڪي خنجر هئا
اڄ انهن کي سڃاڻي رڳو خاڪ ٿي
مون اڳيان جرڪندا جيڪي منظر هئا
رات پارو ڪريو جهوپڙين جي مٿان
بي خبر ننڊ ۾ سڀ پڪا گهر هئا
لپَ حياتي ملي، ٻُڪ ۾ داڻا مليا
خواب جهڙين اکين ۾ ڪبوتر هئا
هُو رتو رت اڏاميو پئي اڀ ۾
مون ڏٺو هيٺ هن جا پيا پر هئا
ڪو به دودو، بلاول نه هوشو هئو
سڀ چنيسر هئا، جيڪي رهبر هئا