Sindhi Media
سينيئر رڪن
ڊرامو: اصل قاتل
ايپيسوڊ 1: انصاف جي ڳولا
سين 6: (ٻيو فليش بئڪ – شاگرد علي رضا)
جڳهه: بُڪ ڪيفي، رات جو، ڪجهه روشني. هڪ ڪنڊ ۾ CCTV ڪئميرا نظر اچي ٿي.
(ڪيمرا ٻيهر فليش بئڪ ۾ وڃي ٿي، پر هن ڀيري هڪ مختلف زاوئي کان. هي فوٽيج هڪ CCTV ڪيمرا جو آهي، جيڪو ٿورو مبهم پر واضح طور تي ڏيکاري ٿو.)
زبیر فاروقي (V.O.): (ڪورٽ روم ۾) جنابِ جج صاحب، اسان جي تحقيق دوران هڪ انتهائي اهم ثبوت هٿ لڳو آهي، جيڪو هن ڪيس جي حقيقتن کي بلڪل تبديل ڪري ڇڏيندو. اسان پيش ڪندا آهيون هڪ CCTV فوٽيج جيڪو واقعي واري رات جو آهي.
(فوٽيج ۾ ڏيکاريو وڃي ٿو: پروفيسر عدنان قريشي ڪيفي جي هڪ ٻئي حصي ۾ هڪ نوجوان (علي رضا، سندس شاگرد) سان تيز آواز ۾ بحث ڪري رهيو آهي. علي رضا ڪافي بيچين ۽ جارحاڻو نظر اچي رهيو آهي.)
پروفيسر عدنان: (ناراضگي سان) علي رضا، مان توکي ڪيترا ڀيرا سمجهايان ته هي طريقا صحيح ناهن! تون پنهنجي ذاتي مفادن لاءِ سماجي ڪارڪنن کي استعمال نٿو ڪري سگهين!
علي رضا: (وڏي آواز ۾) منهنجي مفادن جي ڳالهه نه ڪريو! توهان کي ڪا خبر ناهي ته مان ڇا ڪري رهيو آهيان! منهنجا طريقا منهنجي لاءِ صحيح آهن!
(بحث تيز ٿي وڃي ٿو. پروفيسر عدنان علي رضا کي ڪجهه سمجھائڻ جي ڪوشش ڪري ٿو، پر علي رضا وڌيڪ مشتعل ٿي وڃي ٿو. ان ئي وقت، فائرنگ جو آواز ٻڌڻ ۾ اچي ٿو. ڪيمرا جو فوڪس ان بحث تي آهي. فائرنگ کان پوءِ، علي رضا جي چهري تي ٿورو خوف ۽ پريشاني اچي ٿي، ۽ هو تڪڙو تڪڙو اتان ڀڄي وڃي ٿو.)
زبیر فاروقي (V.O.): هي فوٽيج صاف ظاهر ڪري ٿو ته پروفيسر عدنان رڳو علي رضا سان بحث ڪري رهيو هو. فائرنگ جو آواز ٻڌڻ کان پوءِ علي رضا جو رد عمل مشڪوڪ هو، ۽ هو فوري طور تي فرار ٿي ويو.
(فليش بئڪ ختم ٿئي ٿو.)
سين 7: (عدالت – ڪلائيمڪس)
جڳهه: ڪورٽ روم. سڀئي ڪردار موجود آهن. علي رضا، جيڪو گئلري ۾ ويٺو هو، هاڻي پريشان نظر اچي رهيو آهي.
(زبیر فاروقي اٿي ٿو، سندس آواز ۾ طاقت آهي. هو سڀني ثبوتن کي هڪ جاءِ تي گڏ ڪري رهيو آهي.)
زبیر فاروقي: (اعتماد سان) جنابِ جج صاحب، منهنجي موڪل کان، هاڻ سچ بلڪل واضح ٿي چڪو آهي. پهريان، پراسڪيوشن فنگر پرنٽس جو دليل ڏنو، جيڪي اسان ثابت ڪيو ته ڪلاس دوران عام بحث مباحثي لاءِ استعمال ٿيندڙ گلاس تي هئا، ۽ انهن جو قتل جي رات سان ڪو به تعلق نه هو. ٻيو، ڪال رڪارڊ جنهن بابت چيو ويو ته قتل سان لاڳاپيل آهي، اهو صرف هڪ عام سماجي بحث جو حصو هو، جيڪو پروفيسر عدنان پنهنجي شاگردن ۽ ٻين سماجي ڪارڪنن سان اڪثر ڪندو رهندو هو.
(هن علي رضا ڏانهن اشارو ڪيو، جيڪو هاڻي پنهنجي جاءِ تي بيچين ٿي ويو آهي.)
زبیر فاروقي: ۽ هاڻي سڀ کان اهم ثبوت! اها CCTV فوٽيج جيڪا اسان هاڻي پيش ڪئي آهي، اها صاف ظاهر ڪري ٿي ته پروفيسر عدنان قريشي بيگناھ آهي! اصل قاتل، جناب، اهو نوجوان آهي جيڪو گئلري ۾ ويٺو آهي ۽ جيڪو پروفيسر جو شاگرد علي رضا آهي!
(سڀني جي نظر علي رضا تي پوي ٿي. هو پگهر پگهر ٿي ويو آهي.)
زبیر فاروقي: (علي رضا ڏانهن اشارو ڪندي) علي رضا! توکي پنهنجي ڌانڌلي ۽ ڪرپشن کي لڪائڻو هو، ۽ پروفيسر عدنان تنهنجي اونداهي ڪمن کي بي نقاب ڪرڻ وارو هو. ان ڪري توکي هن کي چپ ڪرائڻو هو. فائرنگ جي وقت، تون اتي موجود هوئين، ۽ تو ئي حقيقي قاتل آهين!
(عدالت ۾ خاموشي ڇانيل آهي. جج صاحب علي رضا ڏانهن ڏسي ٿو.)
جج صاحب: (علي رضا ڏانهن) علي رضا، ڇا توهان وٽ هن الزام جو ڪو جواب آهي؟
(علي رضا ڊڄي وڃي ٿو. هو ڪٽهڙي ۾ وڃڻ کان پاسو
ڪري رهيو هو، پر هاڻي سندس ڀڄڻ جو ڪو رستو ناهي.)
سين 8: (عدالت – اعتراف)
جڳهه: ڪورٽ روم. علي رضا ڪٽهڙي ۾ بيٺل آهي.
(زبیر فاروقي علي رضا کان سخت جرح شروع ڪري ٿو.)
زبیر فاروقي: علي رضا، توهان مقتول سان ڇا ڪرڻ جي ڪوشش ڪري رهيا هئا؟ ڇا توهان پنهنجي غلط ڪمن کي لڪائڻ چاهيو ٿا؟ اهو سڀ ڪجهه توهان ئي ڪيو آهي، صحيح؟ توهان جي چهري تي موجود خوف ۽ توهان جو فرار ٿيڻ صاف ظاهر ڪري ٿو ته توهان ئي اصل قاتل آهيو!
(علي رضا هاڻي پنهنجي پاڻ تي ڪنٽرول رکي نٿو سگهي. هو ٽٽي پوي ٿو.)
علي رضا: (زور سان، رڙ ڪندي، روئندي) ها... ها، مون قتل ڪيو! مون ڪيو! (هو پنهنجي منهن تي هٿ رکي روئڻ شروع ڪري ٿو.) پروفيسر... پروفيسر عدنان منهنجي ڌانڌلي ۽ سڀني غير قانوني ڪمن کي بي نقاب ڪرڻ وارو هو. مون کي هن کي خاموش ڪرائڻو هو. مون کي خبر هئي ته هو منهنجو پردو فاش ڪندو. ان ڪري... ان ڪري مون کي اهو قدم کڻڻو پيو!
(سڀئي حيران ٿي وڃن ٿا. ڊاڪٽر عدنان رليف محسوس ڪري ٿو. پراسڪيوٽر حيران آهي. جج صاحب پنهنجي مٿي کي ڌوڻي ٿو.)
جج صاحب: (ڳنڀير آواز ۾) قاتل جو اعتراف رڪارڊ ڪيو وڃي. هن عدالت جي سامهون علي رضا پنهنجو جرم قبول ڪري ورتو آهي.
. اسان هاڻي سين 8 تي پهچي چڪا آهيون. اميد اٿم ته توهان کي اهو انداز پسند آيو هوندو. مان هن سيريز کي جاري رکندس ٽن ٽن سينن جي حصن ۾ جيستائين اسان ڊرامو مڪمل ڪري وٺون.
ڇا توهان چاهيو ٿا ته مان اڳتي هلي ايندڙ ٽي منظر لکان؟
ايپيسوڊ 1: انصاف جي ڳولا
سين 6: (ٻيو فليش بئڪ – شاگرد علي رضا)
جڳهه: بُڪ ڪيفي، رات جو، ڪجهه روشني. هڪ ڪنڊ ۾ CCTV ڪئميرا نظر اچي ٿي.
(ڪيمرا ٻيهر فليش بئڪ ۾ وڃي ٿي، پر هن ڀيري هڪ مختلف زاوئي کان. هي فوٽيج هڪ CCTV ڪيمرا جو آهي، جيڪو ٿورو مبهم پر واضح طور تي ڏيکاري ٿو.)
زبیر فاروقي (V.O.): (ڪورٽ روم ۾) جنابِ جج صاحب، اسان جي تحقيق دوران هڪ انتهائي اهم ثبوت هٿ لڳو آهي، جيڪو هن ڪيس جي حقيقتن کي بلڪل تبديل ڪري ڇڏيندو. اسان پيش ڪندا آهيون هڪ CCTV فوٽيج جيڪو واقعي واري رات جو آهي.
(فوٽيج ۾ ڏيکاريو وڃي ٿو: پروفيسر عدنان قريشي ڪيفي جي هڪ ٻئي حصي ۾ هڪ نوجوان (علي رضا، سندس شاگرد) سان تيز آواز ۾ بحث ڪري رهيو آهي. علي رضا ڪافي بيچين ۽ جارحاڻو نظر اچي رهيو آهي.)
پروفيسر عدنان: (ناراضگي سان) علي رضا، مان توکي ڪيترا ڀيرا سمجهايان ته هي طريقا صحيح ناهن! تون پنهنجي ذاتي مفادن لاءِ سماجي ڪارڪنن کي استعمال نٿو ڪري سگهين!
علي رضا: (وڏي آواز ۾) منهنجي مفادن جي ڳالهه نه ڪريو! توهان کي ڪا خبر ناهي ته مان ڇا ڪري رهيو آهيان! منهنجا طريقا منهنجي لاءِ صحيح آهن!
(بحث تيز ٿي وڃي ٿو. پروفيسر عدنان علي رضا کي ڪجهه سمجھائڻ جي ڪوشش ڪري ٿو، پر علي رضا وڌيڪ مشتعل ٿي وڃي ٿو. ان ئي وقت، فائرنگ جو آواز ٻڌڻ ۾ اچي ٿو. ڪيمرا جو فوڪس ان بحث تي آهي. فائرنگ کان پوءِ، علي رضا جي چهري تي ٿورو خوف ۽ پريشاني اچي ٿي، ۽ هو تڪڙو تڪڙو اتان ڀڄي وڃي ٿو.)
زبیر فاروقي (V.O.): هي فوٽيج صاف ظاهر ڪري ٿو ته پروفيسر عدنان رڳو علي رضا سان بحث ڪري رهيو هو. فائرنگ جو آواز ٻڌڻ کان پوءِ علي رضا جو رد عمل مشڪوڪ هو، ۽ هو فوري طور تي فرار ٿي ويو.
(فليش بئڪ ختم ٿئي ٿو.)
سين 7: (عدالت – ڪلائيمڪس)
جڳهه: ڪورٽ روم. سڀئي ڪردار موجود آهن. علي رضا، جيڪو گئلري ۾ ويٺو هو، هاڻي پريشان نظر اچي رهيو آهي.
(زبیر فاروقي اٿي ٿو، سندس آواز ۾ طاقت آهي. هو سڀني ثبوتن کي هڪ جاءِ تي گڏ ڪري رهيو آهي.)
زبیر فاروقي: (اعتماد سان) جنابِ جج صاحب، منهنجي موڪل کان، هاڻ سچ بلڪل واضح ٿي چڪو آهي. پهريان، پراسڪيوشن فنگر پرنٽس جو دليل ڏنو، جيڪي اسان ثابت ڪيو ته ڪلاس دوران عام بحث مباحثي لاءِ استعمال ٿيندڙ گلاس تي هئا، ۽ انهن جو قتل جي رات سان ڪو به تعلق نه هو. ٻيو، ڪال رڪارڊ جنهن بابت چيو ويو ته قتل سان لاڳاپيل آهي، اهو صرف هڪ عام سماجي بحث جو حصو هو، جيڪو پروفيسر عدنان پنهنجي شاگردن ۽ ٻين سماجي ڪارڪنن سان اڪثر ڪندو رهندو هو.
(هن علي رضا ڏانهن اشارو ڪيو، جيڪو هاڻي پنهنجي جاءِ تي بيچين ٿي ويو آهي.)
زبیر فاروقي: ۽ هاڻي سڀ کان اهم ثبوت! اها CCTV فوٽيج جيڪا اسان هاڻي پيش ڪئي آهي، اها صاف ظاهر ڪري ٿي ته پروفيسر عدنان قريشي بيگناھ آهي! اصل قاتل، جناب، اهو نوجوان آهي جيڪو گئلري ۾ ويٺو آهي ۽ جيڪو پروفيسر جو شاگرد علي رضا آهي!
(سڀني جي نظر علي رضا تي پوي ٿي. هو پگهر پگهر ٿي ويو آهي.)
زبیر فاروقي: (علي رضا ڏانهن اشارو ڪندي) علي رضا! توکي پنهنجي ڌانڌلي ۽ ڪرپشن کي لڪائڻو هو، ۽ پروفيسر عدنان تنهنجي اونداهي ڪمن کي بي نقاب ڪرڻ وارو هو. ان ڪري توکي هن کي چپ ڪرائڻو هو. فائرنگ جي وقت، تون اتي موجود هوئين، ۽ تو ئي حقيقي قاتل آهين!
(عدالت ۾ خاموشي ڇانيل آهي. جج صاحب علي رضا ڏانهن ڏسي ٿو.)
جج صاحب: (علي رضا ڏانهن) علي رضا، ڇا توهان وٽ هن الزام جو ڪو جواب آهي؟
(علي رضا ڊڄي وڃي ٿو. هو ڪٽهڙي ۾ وڃڻ کان پاسو
ڪري رهيو هو، پر هاڻي سندس ڀڄڻ جو ڪو رستو ناهي.)
سين 8: (عدالت – اعتراف)
جڳهه: ڪورٽ روم. علي رضا ڪٽهڙي ۾ بيٺل آهي.
(زبیر فاروقي علي رضا کان سخت جرح شروع ڪري ٿو.)
زبیر فاروقي: علي رضا، توهان مقتول سان ڇا ڪرڻ جي ڪوشش ڪري رهيا هئا؟ ڇا توهان پنهنجي غلط ڪمن کي لڪائڻ چاهيو ٿا؟ اهو سڀ ڪجهه توهان ئي ڪيو آهي، صحيح؟ توهان جي چهري تي موجود خوف ۽ توهان جو فرار ٿيڻ صاف ظاهر ڪري ٿو ته توهان ئي اصل قاتل آهيو!
(علي رضا هاڻي پنهنجي پاڻ تي ڪنٽرول رکي نٿو سگهي. هو ٽٽي پوي ٿو.)
علي رضا: (زور سان، رڙ ڪندي، روئندي) ها... ها، مون قتل ڪيو! مون ڪيو! (هو پنهنجي منهن تي هٿ رکي روئڻ شروع ڪري ٿو.) پروفيسر... پروفيسر عدنان منهنجي ڌانڌلي ۽ سڀني غير قانوني ڪمن کي بي نقاب ڪرڻ وارو هو. مون کي هن کي خاموش ڪرائڻو هو. مون کي خبر هئي ته هو منهنجو پردو فاش ڪندو. ان ڪري... ان ڪري مون کي اهو قدم کڻڻو پيو!
(سڀئي حيران ٿي وڃن ٿا. ڊاڪٽر عدنان رليف محسوس ڪري ٿو. پراسڪيوٽر حيران آهي. جج صاحب پنهنجي مٿي کي ڌوڻي ٿو.)
جج صاحب: (ڳنڀير آواز ۾) قاتل جو اعتراف رڪارڊ ڪيو وڃي. هن عدالت جي سامهون علي رضا پنهنجو جرم قبول ڪري ورتو آهي.
. اسان هاڻي سين 8 تي پهچي چڪا آهيون. اميد اٿم ته توهان کي اهو انداز پسند آيو هوندو. مان هن سيريز کي جاري رکندس ٽن ٽن سينن جي حصن ۾ جيستائين اسان ڊرامو مڪمل ڪري وٺون.
ڇا توهان چاهيو ٿا ته مان اڳتي هلي ايندڙ ٽي منظر لکان؟