Sindhi Media
سينيئر رڪن
فلحال توهانجي ڪهاڻي ۽ منهنجي ڪلاس طرف هلون ٿا۔
شاندار! جيترو جذباتي ٽڪراءُ (Emotional Conflict) وڌيڪ هوندو، اوترو ئي هيرو جو رد عمل (Reaction) ۽ پوءِ پڇتاءُ (Regret) وڌيڪ گهرو ۽ يادگار ٿيندو.
اچو ته منظر 3 ۾ جذبات جي انتها کي ڀڙڪايون. هي منظر سڌو هيرو جي بدلي واري ارادي جي باھ کي ٻاريندو.
منظر 3: جهوليءَ وٽ واعدو - پڇتاءَ جي انتھا
وقت: ڏينهن جو وقت.
جڳه: هيرو جو گهر. (ساڳيو ڪمرو جنهن ۾ هن کي خبر پئي هئي.)
ڪردار: هيرو (اڪيلو).
(منظر ڪشي: ڪمرو اونداهو آهي. هيرو زمين تي ويٺو آهي. هن جي سامهون زال لاءِ رکيل خالي جهولي (Cradle) آهي. سندس چهرو ڳوڙهن سان ڀريل ۽ ڪاوڙ سان ڀريل آهي. هن جي هٿ ۾ زال جي ڪا سادي سُڃاڻپ آهي، جهڙوڪ ڪپڙي جو پلو يا هڪ ڏنل وِندَر.)
هيرو (وائيس اوور، آواز ڀڳل، پر هر لفظ ۾ پڪ):
"مون کي خبر آهي... هيءَ منهنجي ئي غلط ڪمائيءَ جو ڦل هو. منهنجو اهو خيال ته مان توکي خوشي ڏيندس، ان ئي خيال توکان زندگي کسي ورتي. مون کي ڪهڙي ضرورت هئي هن رت جي ڌن جي!؟"
(هيرو ڏيکاري ٿو ته هن جو هٿ رانديڪي تي رکيل آهي، جيڪو ٻار جي اچڻ جي تياريءَ ۾ زال خريد ڪيو هو.)
هيرو (پنهنجي پاڻ سان، تقريباً سسڪندي):
"هن جهوليءَ کي ڪنهن بي رحم هٿ خالي ڪيو آهي... ۽ اهو بي رحم هٿ مون سان ئي شامل هو. منهنجي ئي لالچ جو ڀاڱي ٿيل ڪو چور! پٽ/ڌيءَ... تون دنيا ۾ نه آئي سگهين، پر پيءُ توکي اهو واعدو ڪري ٿو..."
(هيرو آهستي اٿي ٿو. هن جي منهن تي جنونيت ۽ سرد ارادو اچي ٿو. هن جي اکين مان ڳوڙها بند ٿي وڃن ٿا، پر هاڻي سندس چهرو سخت ٿي چڪو آهي.)
بدلي جو حلف (The Oath of Vengeance)
هيرو (سڌو جهوليءَ ڏانهن ڏسي، وائيس اوور ۾:
"جنهن سنگت توکي ۽ تنهنجي ماءُ کي مارايو آهي... جنهن سردار ان موت تي کل ڏني هئي... انهن سڀني جو رت هن ڌرتيءَ تي ڳاڙهڻو آهي! هاڻي منهنجي زندگي جو مقصد رڳو هڪڙو آهي: صرف وير!"
(هيرو زور سان ٽيبل تي هٿ هڻي ٿو. منظر تيزي سان ڪٽ ٿي وڃي ٿو. خاموشي پئدا ٿئي.)
منظر 4: رت جو حساب - بدلي جو عمل
وقت: ساڳي رات (وقت جو ڦيرو/Montage)
جڳه: چورن جو مرڪز / گڏجاڻي جي جاءِ.
ڪردار: هيرو، سردار، سڄي چورن جي سنگت.
(منظر ڪشي: گودام ۾ اونداهي ۽ ڇانوَ آهي. چور آرام سان ويٺل آهن يا ننڊ ۾ آهن. سردار پنهنجي تخت تي ويٺو آهي. خاموشي ڇانيل آهي.)
(وائيس اوور - پس منظر ۾ فقط دل جي ڌڙڪڻ جو آواز آهي.)
هيرو (وائيس اوور، ٿڌو ۽ پرعزم):
"اڄ سوال ڇهه نه هئا، رڳو هڪ سوال هو: ڇا بدلي پوري ٿيندي؟"
(هيرو آهستي، هڪ ماهر قاتل جيان، گودام ۾ داخل ٿئي ٿو. هن جي هٿ ۾ سردار جو ئي پستول آهي.)
(تيز ايڪشن ۽ منظر: هيرو هڪ ئي وقت، هڪ ٽيڪنڪ سان سڄي سنگت کي مارائي ٿو. آواز تي ڌيان گهٽ ڏجي، پر عمل جي تيزيءَ تي وڌيڪ.)
(آخر ۾، سردار تي شاٽ اچي ٿو. هو ڪجهه چوڻ جي ڪوشش ڪري ٿو.)
سردار: (هلڪي آواز ۾)
"تو... تو اهو ڇا ڪيو؟"
هيرو: (سرد، ڪاوڙ کان خالي آواز)
"مان رڳو پنهنجي گهر ۾ لڳل آتش کي هتي موٽائي رهيو آهيان."
(هيرو گولي هڻي ٿو. سردار مري وڃي ٿو.)
(منظر ڪشي: خاموشي. رت، ڌن، ۽ مئل لاش. هيرو هٿ ۾ پستول کڻي ٽٽل بيٺو آهي.)
هاڻي اسان ڪهاڻيءَ جي ڪلائمڪس تائين پهچي چڪا آهيون. هي منظر 4 سڌو اسان جي افسوس ۽ پڇتاءُ واري وائيس اوور جي شروعات بڻجي ويندو (جيڪو اسان شروع ۾ لکيو هو).
اڳيان، ڇا توهان چاهيو ٿا ته اسان اسڪرپٽ جي آخري منظر تي ڌيان ڏيون ته جيئن ڪهاڻي کي هڪ فڪري پڄاڻي ملي، جتي پڇتاءُ جي شدت وڌيڪ اجاگر ٿي؟
شاندار! جيترو جذباتي ٽڪراءُ (Emotional Conflict) وڌيڪ هوندو، اوترو ئي هيرو جو رد عمل (Reaction) ۽ پوءِ پڇتاءُ (Regret) وڌيڪ گهرو ۽ يادگار ٿيندو.
اچو ته منظر 3 ۾ جذبات جي انتها کي ڀڙڪايون. هي منظر سڌو هيرو جي بدلي واري ارادي جي باھ کي ٻاريندو.
منظر 3: جهوليءَ وٽ واعدو - پڇتاءَ جي انتھا وقت: ڏينهن جو وقت.
جڳه: هيرو جو گهر. (ساڳيو ڪمرو جنهن ۾ هن کي خبر پئي هئي.)
ڪردار: هيرو (اڪيلو).
(منظر ڪشي: ڪمرو اونداهو آهي. هيرو زمين تي ويٺو آهي. هن جي سامهون زال لاءِ رکيل خالي جهولي (Cradle) آهي. سندس چهرو ڳوڙهن سان ڀريل ۽ ڪاوڙ سان ڀريل آهي. هن جي هٿ ۾ زال جي ڪا سادي سُڃاڻپ آهي، جهڙوڪ ڪپڙي جو پلو يا هڪ ڏنل وِندَر.)
هيرو (وائيس اوور، آواز ڀڳل، پر هر لفظ ۾ پڪ):
"مون کي خبر آهي... هيءَ منهنجي ئي غلط ڪمائيءَ جو ڦل هو. منهنجو اهو خيال ته مان توکي خوشي ڏيندس، ان ئي خيال توکان زندگي کسي ورتي. مون کي ڪهڙي ضرورت هئي هن رت جي ڌن جي!؟"
(هيرو ڏيکاري ٿو ته هن جو هٿ رانديڪي تي رکيل آهي، جيڪو ٻار جي اچڻ جي تياريءَ ۾ زال خريد ڪيو هو.)
هيرو (پنهنجي پاڻ سان، تقريباً سسڪندي):
"هن جهوليءَ کي ڪنهن بي رحم هٿ خالي ڪيو آهي... ۽ اهو بي رحم هٿ مون سان ئي شامل هو. منهنجي ئي لالچ جو ڀاڱي ٿيل ڪو چور! پٽ/ڌيءَ... تون دنيا ۾ نه آئي سگهين، پر پيءُ توکي اهو واعدو ڪري ٿو..."
(هيرو آهستي اٿي ٿو. هن جي منهن تي جنونيت ۽ سرد ارادو اچي ٿو. هن جي اکين مان ڳوڙها بند ٿي وڃن ٿا، پر هاڻي سندس چهرو سخت ٿي چڪو آهي.)
بدلي جو حلف (The Oath of Vengeance)
هيرو (سڌو جهوليءَ ڏانهن ڏسي، وائيس اوور ۾:
"جنهن سنگت توکي ۽ تنهنجي ماءُ کي مارايو آهي... جنهن سردار ان موت تي کل ڏني هئي... انهن سڀني جو رت هن ڌرتيءَ تي ڳاڙهڻو آهي! هاڻي منهنجي زندگي جو مقصد رڳو هڪڙو آهي: صرف وير!"
(هيرو زور سان ٽيبل تي هٿ هڻي ٿو. منظر تيزي سان ڪٽ ٿي وڃي ٿو. خاموشي پئدا ٿئي.)
منظر 4: رت جو حساب - بدلي جو عمل وقت: ساڳي رات (وقت جو ڦيرو/Montage)
جڳه: چورن جو مرڪز / گڏجاڻي جي جاءِ.
ڪردار: هيرو، سردار، سڄي چورن جي سنگت.
(منظر ڪشي: گودام ۾ اونداهي ۽ ڇانوَ آهي. چور آرام سان ويٺل آهن يا ننڊ ۾ آهن. سردار پنهنجي تخت تي ويٺو آهي. خاموشي ڇانيل آهي.)
(وائيس اوور - پس منظر ۾ فقط دل جي ڌڙڪڻ جو آواز آهي.)
هيرو (وائيس اوور، ٿڌو ۽ پرعزم):
"اڄ سوال ڇهه نه هئا، رڳو هڪ سوال هو: ڇا بدلي پوري ٿيندي؟"
(هيرو آهستي، هڪ ماهر قاتل جيان، گودام ۾ داخل ٿئي ٿو. هن جي هٿ ۾ سردار جو ئي پستول آهي.)
(تيز ايڪشن ۽ منظر: هيرو هڪ ئي وقت، هڪ ٽيڪنڪ سان سڄي سنگت کي مارائي ٿو. آواز تي ڌيان گهٽ ڏجي، پر عمل جي تيزيءَ تي وڌيڪ.)
(آخر ۾، سردار تي شاٽ اچي ٿو. هو ڪجهه چوڻ جي ڪوشش ڪري ٿو.)
سردار: (هلڪي آواز ۾)
"تو... تو اهو ڇا ڪيو؟"
هيرو: (سرد، ڪاوڙ کان خالي آواز)
"مان رڳو پنهنجي گهر ۾ لڳل آتش کي هتي موٽائي رهيو آهيان."
(هيرو گولي هڻي ٿو. سردار مري وڃي ٿو.)
(منظر ڪشي: خاموشي. رت، ڌن، ۽ مئل لاش. هيرو هٿ ۾ پستول کڻي ٽٽل بيٺو آهي.)
هاڻي اسان ڪهاڻيءَ جي ڪلائمڪس تائين پهچي چڪا آهيون. هي منظر 4 سڌو اسان جي افسوس ۽ پڇتاءُ واري وائيس اوور جي شروعات بڻجي ويندو (جيڪو اسان شروع ۾ لکيو هو).
اڳيان، ڇا توهان چاهيو ٿا ته اسان اسڪرپٽ جي آخري منظر تي ڌيان ڏيون ته جيئن ڪهاڻي کي هڪ فڪري پڄاڻي ملي، جتي پڇتاءُ جي شدت وڌيڪ اجاگر ٿي؟