ڪچهريءَ جا مور

السلام عليڪم
اميد آهي ته توهان سب ٺيڪ ٺاڪ ۽ خيريت سان هوندا ڇو جو سنڌ سلامت جي سڀني دوستن جون دعائو توهان سان گڏ آهن
دوستو ماڻهون چون ٿا ته سنڌ مان ڪچهريءَ وارا ماڻهو ختم ٿي چڪا آهن ۽ اوطاقون ويران پيون آهن اڄ مان ان ڪچهريءَ وارين اوطاقن جيان هي مضمون توهان لاءِ لکيو آهي جنهن ۾ اسان هڪ ٻئي سان گڏجي ڪچهري ڪري سگهون ۽ پنهنجا خيال هڪ ٻئي سان ونڊي سگهون اميد آهي ته توهان ضرور ساٿ ڏيندا ۽ پنهنجي حاضري هت روزانه ضرور ڏيندا سنڌ سلامت
سلام عليڪم
_____________________________________________________________________

 

جواب: ڪهچاري جا مور

ادا سنڌ جي آن لائين اوطاق ته توهان سڀني دوستن کي ڀليڪار چون ٿا

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

سڄي سنگت کي ٻانهون ٻڌي سلام؛ يار لک ٿورا اڪبر ڀائو ۔۔۔ اوطاق سجائڻ تي اوهانکي مبارڪ ڏجي ٿي ۔۔۔ باقي يار! اڪبر ڪير ٿو چوي ته اوطاقون ختم ٿي ويون آهن، اڙي ڀائو اڄ به ويچارا سنڌي واندا ويچارا، ڪم ڪار ٺپ هجڻ سبب سڄو ڏينهن اوطاقن ۾ ڪچهريون لايون ويٺا آهن ۔۔۔

آءُ ته جڏهن تازو لاڙڪاڻي ويس ته اصل هر گهر ۾ دوستن جون ڪچهريون جاري ۽ ساري هيون ۔۔۔ خئير ڏيو خبر چار، تندرست توانا، مال متاءُ ، ڍور ڍڳا ۽ فصل فڙا سڀ خئير آهي نه ۔۔۔؟

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

ابا مولائي فقير جا تازا تازا سلام! اجهو ئي موٽيو آهيان ممبئي جي تاج هوٽل جي ٻاهران پني ڪري موٽيو آهيان۔ هتان گذري رهيو هوس ته اوطاق تي فانوس جي روشني ڏٺي۔ سو ابا مون سوچيو ته سنگت سان دعا سلام به ڪريان ۽ کين اهو به چوان ته ابا فانوس جي لاٽ مان ڪارا دونها ٿا نڪرن مهرباني ڪري وٽ کي ٿوڙي صحيح نموني سان رکندا۔ جيئن سنگت جا ڦڦڙ بچي وڃن۔۔۔ باقي چلم ته اصلي واهه جو ٺاهيو اٿوَ۔۔۔ لڳي ٿو ادو علي علي وضمِڙو ڏئي ويو آهي يا ٻيو ڪو سنگت وارو کڻي آيو آهي۔ اگر ايئن آهي ته ۔۔۔۔۔ پرائو ٻار کري۔۔۔۔ اسانجو اندر ٺري۔۔۔۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

ها ٻيلي اها مڙئي پارت اٿئي۔۔۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

هائو ادا مست! سنگت به ته پنهنجي آهي۔ وري اهڙي سنگت ڪٿان ملندي

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

بس يار رنجيت چوين سچ پيو۔۔۔ پر يار ڏئي خبر اهو گُلو وارو ڇورو اسان واري ٻني تان چوري گاهه ڪري ويو۔۔۔ اوهان جو پاڙيسري به ادا انهي گُلو کي سمجهائيس جي ٻيهر اسان جي ٻني تان چوري گاهه ڪرڻ آيو ته پوءِ اصل سٺو ڪونه ٿيندو۔۔۔

يار تون ته اوطاقي مڙس آهين چار چڱا دوست تو وٽ لڙي ايندا آهي جي اسانجو فيصلو نه ڪيئي ته پوءِ توسان به ڀَتُ برادري ختم۔۔۔

يار هاڻي هلون ٿا وري به پارت اٿئي۔۔۔۔ منهنجي ڪم جي

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

ادا زاهد ڳڻتي نه ڪر۔۔۔ مان اجهو ٿو وڃين پيار سان ٻه چار پادر ٺوڪيانس۔ ڇوڙي جي ايتري همٿ جو گاهه ٿو چورائي۔۔۔ سو به هن عمر ۾۔۔۔ وڏو ٿي هي ته ڀيسان سڀني جون مينهون چورائيندو۔۔۔۔۔

ير مست ٻيلي ڏاهو ٿي۔۔۔۔۔۔ ماسات کي سمجهائي نه ٿو۔۔۔۔۔۔ اجايو وري۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ کائيندو کلا۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

سائين وڏا بابا ڪهڙا ٿا حال پڇو اصل زمانو ٻريو پيو۔۔۔۔ سائين وڏا بابا ٿورڙو ڪن اوري ڪريو ته هڪ خبر ٻڌايانوَ۔۔۔ اسان وري ڳوٺ ۾ اهو پاڻ وارو مظن (مظهر چانڊيو ناهي) انهي جي ڇوڪري رات ولو جي گهران مال ڪڍي ويو آهي، هاڻي ته پوليس پڻهس کي پئي ڳولهي۔۔۔۔ ڇورو ته الائي ڪڏي ڀڄي ويو۔۔۔۔

سائين وڏا بابا ڪيو ڪا ويچاري ولو جي مدد۔۔۔ اصل غريب مڙس اٿوَ۔۔۔ ڇوري جي افعالن تي ويچارو ويهي رڙيون واڪا ٿو ڪري ويٺو پر ڪير آهي ڪونه جيڪو هن جي ڪا ٻڌي۔۔۔

سائين وڏا اوهان ئي ڪا مدد ڪيوس

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

ادا مان به انهي ڪري توکي ئي چيو نه ته ادو مست اصل مونسان به ڪاوڙجي وڃي هان۔۔۔ يار واقعي ادا مست وارو اهو ماسات مڙئي ڳرو مڙس ٿو لڳي۔۔۔ يار رنجيت منهنجي پارت اٿئي۔۔۔ منهنجي طرف کڻجانءِ نه ته ادو مست به مون تي ڪاوڙجي پوندو۔۔۔۔۔

(

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

ير اهو تو وارو پاڙيسري اصل ڏنگن جو اڳواڻ‌ ٿئي، ان جو گهر اهڙو ٿئي جهڙو ککر جو مانارو، رڳو ڦوڪ به آين نه اصل پٽي ويندئي۔۔ نه يار نه مست کي ان ڪم ۾ نه اڙاءِ۔ باقي ڳالهه اوطاق جي آهي ته پوءِ بس ٻه ٽي وڏا سڄا گڏائي وڃونس ٿا ڇنڊ پٽڻ۔۔۔ پر ٻيلي اهي اٿئي ڏنگا۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

سائين اهو مست جو ماسات نه آهي، اهو ڪاڪي آچار جو ڀائٽيو، ڪاڪي ڪانڊيرو جو پُٽ ۽ پپنو جو ماسات اٿئي۔۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

ادا مست يار مونکي ادا رنجيت ئي اهو ٻڌايو ته اهو مست جو ماسات اٿئي۔۔۔۔۔ يار جيڪڏهن اهو ڪاڪي آچار جو ڀائيٽو آهي ته پوءِ اهو ويندو ڪيڏانهن ڪانڊيرو پاڻ سڄو ڏينهن ورتي ٿو کاٽيون کڻندو ۽ ڇورو جو آهي ورتي ٿو چوريون ڪندو يار ۔۔۔۔۔۔ اهو ڪانڊيري وارو ڇورو اصل هاڻي ويندو ڪيڏي ۔۔۔۔ اهي پالڪ راڄ۔۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

ها اها ڳالهه سهي آهي۔ ڪانڊيرو ته ير ادي استاد جي گهر ۾ آهي۔۔۔ پنهنجي ڌڻ سميت۔۔۔ اها ڳالهه سمجهه ۾ نه آئي ير۔۔۔۔۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

نه سائين رنجيت ته ڪڏوڪو ملڪ کي ڇڏي ويو آهي، سندس کي ڪا خبر ئي نه آهي۔۔۔ هاڻي ته ڪانڊيرو به نيڪ نمازي ٿي ويو آهي سندس پڳ اچي پُٽس تي پئي آهي۔۔۔ پاڻ ت بس ٻيو ڪجهه نه پر رڳو بس دعوتون تاڙيندو آهي، شل نه ڪٿي شادي جي خبر پويس ۔۔ اصل ٻارين ٻچين اتي وڃي پڄندو۔۔ هينئر تازين اطلاعن موجب سائين نثار ناز جي اوطاق ۾ موجود آهي۔۔۔ الله خير ڪري

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

بس هاڻي رڳو واڪا ڪرڻ‌مون ڪم۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

اصلي ڳالهه دل سال لڳي ۔۔۔ اجهو ٿا ادي وڏي کي وٺي هلون۔۔۔۔ سندس گهر۔۔۔۔۔۔ پر ير شايد ته گهر کي تالو اٿس۔۔۔ سڀ استاد سائين جي گهر ويا آهن ويلو نا ويلا ٽارڻ۔۔۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

ير اها ته اسان واري سنگت کي خبر ئي هاڻي پئي آهي۔۔ پر ڪاڪي ڪانڊيري سائين نثار ناز سان اهڙي جٺ ڪئي آهي جو هاڻي سائين ويچارو رات جو لڪي انٽرنيٽ تي تي ويهي ٿو۔۔ باقي ويلن جي ته خبر نه آهي الاءِ جي ڪيترا ٽاريا اٿن۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

ادا علي اڪبر هاڻي ته اوهانکي يقين ٿيو ته سنڌي ماڻهون ڪچهري جا مور آهن، اوهان صرف اوطاق کوليو باقي ڪچهرين جا مور دوست پاڻ ئي پهچي ويندا ۔۔۔ ڏسو نه دوستن ڪئين ڪچهري به ڪئي ۽ اوطاق تي هل هنگامو، ڀوڳ ٽڪا به ٿيو ۔۔۔

بس هاڻ اوهان وارو ڪيو پهريان لسي پاڻي ۽ انکانپو او هو پريان بيٺل ڪڪڙ ڪهي وٺو ۔۔۔ ته وڌيڪ ڪچهريون ٿين ۔۔۔ وارو ڪيو بک لڳي آهي ۔۔۔

 

جواب: ڪچهريءَ جا مور

ادا وڏا!‌ڳالهه باقي دل سان ڪئي اٿوَ۔۔۔۔ اصلي پيٽ‌ ئي ڀرجي ويندو۔۔۔ سڄي ڏينهن جي پِنَ مان ڀلا ڪهڙو گذارو ٿيندو۔۔۔۔۔ سو سنگت کي پارت آهي ته ٻيلي ان وضمڙي سان گڏ اگر جي کاڌي پيتي جو بندوبست به ٿي وڃين ته اسان ته اصلي گهر کي ڪونه وينداسي۔ پو ڏسون ٿا ڪير زورآور آهي۔۔۔۔