مست
سينيئر رڪن
جواب: ڪچهريءَ جا مور
ادا ممتاز سنڌ سلامت جي اڱڻ ۾ توهان جون تحريرون ايئن آهن جيئن سون جي منڊيءَ جي مٿان هيرا جڙيل هجن، مان ڪوشش ڪري اوهان جي هر تحرير پڙهندو آهيان۔۔
مٿئين تحرير ۾ توهان هڪ ڳالهه لکن جي برابر ڪئي ته اسان وٽ گهڻا سنڌي سڄو ڏينهن هوٽلن ۾ ڏينهن گذاري شام جو پوتڙا ڇنڊي گهر وڃن ٿا ۽ سندن مايون ٻني ٻارو ڪم ڪار ڪنديون وتن ٿيون، ادا اها ڳالهه توهان بلڪل صحيح ڪئي آهي، اسان وٽ ڄامشورو شهر ۾ به اهو آزار آهي، هتي به جبل جا ٻروچ يا ٻين ذاتين جا ماڻهو سڄو ڏينهن مٺ ۾ سگريٽ جهلي هوٽل تي ويهي ڊاڙ ٺڪاءُ ڪندا آهن ۽ سندن مايون گڏهه گاڏن ذريعي مال لاءِگاهه ڪنديون وتن ٿيون، اصل ڏاڍو افسوس ٿيندو اٿم۔۔۔ توهان صحيح چيو ته اهڙي ڪجهه ماڻهن جي ڪري سنڌي قوم پوئتي پئجي وئي آه۔۔
سنڌ جي اوطاقن جو اصل ته توهان کي خبر هوندو ته شام يا رات جو سڀ ڪم ڪار کان واندا ٿي اچي اوطاق تي ڪٺي ٿيندا هئا، هڪ ٻئي سان حال احوال اوريندا هئا، ڏک سور، خوشيون هڪ ٻئي سان ونڊڻ جو بهترين ذريعو هئي اوطاق، ان سان گڏ سگهڙن جون ڪچهريون، ڳجهارتون، کل ڀوڳ۔۔۔ بس اهي ڳالهيون ياد ڪري اکين ۾پاڻي اچيو وڃي۔۔
ادا ممتاز سنڌ سلامت جي اڱڻ ۾ توهان جون تحريرون ايئن آهن جيئن سون جي منڊيءَ جي مٿان هيرا جڙيل هجن، مان ڪوشش ڪري اوهان جي هر تحرير پڙهندو آهيان۔۔
مٿئين تحرير ۾ توهان هڪ ڳالهه لکن جي برابر ڪئي ته اسان وٽ گهڻا سنڌي سڄو ڏينهن هوٽلن ۾ ڏينهن گذاري شام جو پوتڙا ڇنڊي گهر وڃن ٿا ۽ سندن مايون ٻني ٻارو ڪم ڪار ڪنديون وتن ٿيون، ادا اها ڳالهه توهان بلڪل صحيح ڪئي آهي، اسان وٽ ڄامشورو شهر ۾ به اهو آزار آهي، هتي به جبل جا ٻروچ يا ٻين ذاتين جا ماڻهو سڄو ڏينهن مٺ ۾ سگريٽ جهلي هوٽل تي ويهي ڊاڙ ٺڪاءُ ڪندا آهن ۽ سندن مايون گڏهه گاڏن ذريعي مال لاءِگاهه ڪنديون وتن ٿيون، اصل ڏاڍو افسوس ٿيندو اٿم۔۔۔ توهان صحيح چيو ته اهڙي ڪجهه ماڻهن جي ڪري سنڌي قوم پوئتي پئجي وئي آه۔۔
سنڌ جي اوطاقن جو اصل ته توهان کي خبر هوندو ته شام يا رات جو سڀ ڪم ڪار کان واندا ٿي اچي اوطاق تي ڪٺي ٿيندا هئا، هڪ ٻئي سان حال احوال اوريندا هئا، ڏک سور، خوشيون هڪ ٻئي سان ونڊڻ جو بهترين ذريعو هئي اوطاق، ان سان گڏ سگهڙن جون ڪچهريون، ڳجهارتون، کل ڀوڳ۔۔۔ بس اهي ڳالهيون ياد ڪري اکين ۾پاڻي اچيو وڃي۔۔
