اچو ماني کائو۔

جواب: اچو ماني کائو۔

پوليس کي سڀ خبر آهي، ڇا جي لاءِ گهٽيون گهميون آهين۔۔۔ نيڪ مائي نيڪ بابا واري صدا هڻڻ ويو هئين نه۔۔۔

 

جواب: اچو ماني کائو۔

مست ير مولائي آهيو۔۔۔۔۔ اهي ڪم نه ڪنداسي ٻيو باقي اسان ڪو اتي آصف زرداري‌سان ملڻ ويا هئاسي۔۔۔
ڇڏ ير

 

ڇڏ ير۔۔۔۔ پنهنجي خاص مريد سان به نه ملي سگهئين۔۔ هل ڙي ڪرسي وارا تنهنجي لئي۔۔

 

جواب: اچو ماني کائو۔

فقير انهي ۾ ڪوئي شڪ ناهي ته سائين جي دل وڏي آهي، پر اڳيان به ته مستن ۽‌ فقيرن جا گودڙين کان وڏا پيٽ‌ آهن، منهنجي خيال جيڪڏهن توهان جهڙا مهمان ته، ميزبانن جو به الله۔

 

جواب: اچو ماني کائو۔

مون چيو نه ته فقيرن جا پيٽ‌ نه پر گودڙيون آهن، هل ڙي فقير اڪيلو کائيندين۔۔
"هونءَ پاڻ ۾ ڀائر آهيون پر کائڻ مهل کنگهون ڪونه"

 

جواب: اچو ماني کائو۔

هرُ ته ويو پر هر وارو به ويو۔ رنجيت اصل واهه جي ڳالهه ڪئي اٿئ۔ آخر مٿان به فقيرن جو به استاد آهي گهٽ نه آهي۔

 

جواب: اچو ماني کائو۔

مٺڙا جڏهن ٿئين فقير ته گهٽيون ڇو نه گهمندين، اسلام آباد ۽‌پنڊيءَ مان گهڻو ڪمايو اٿئي۔ مونکي پڪ آهي ڇو جو هتي فقيرن جا ڪروڙين روپيا معاف ڪر جي ڪري ٻڏيا پيا آهن، پر سائين توهان بهي تهي بمبئي جا فقير آهيو، خيرات ڏي يا کيسو چَٽُ

 

جواب: اچو ماني کائو۔

ها ابا ڏاڍو لڳو آهين مٺا۔۔۔۔۔ بس ايترو ڪمايو جو پاڻ واري کوکڙي پار کان موڻابائو تائين پهچي ويس۔ ٻيو وري توهان سنگت جون دعائون به گڏ هيون۔ پر ير اهي انڊين سفارتخاني وارا نڀاڳا ويزا ئي ڪونه پيا ڏين۔۔ چون پيا ته فقيرن کي ويزا ڪيئن ملندي۔۔ مان چيومان ته ادا توهان ڇا توهان جا پيئر به ويزا ڏيندا۔ مون وٽ به لڪيل چاهت جو لڪيل تير آهي۔۔۔ سڀ سوچ ۾ پئجي ويا۔۔۔ سوچڻ لڳا ته الائي ڪهڙو تير آهي اهو وري۔ سو مڙئي 15 روپيا فيس وٺي چيائون ته 15 ڏينهنن کان پو‌اچجان۔۔۔

پر ابا اها ڳالهه سمجهه ۾ نه ٿي اچي ته گذريل سال کان تنهنجي اها لڪيل چاهت ظاهر ڪونه ٿي آهي۔۔ ڪٿي بيمار ته ڪونه آهي نه اگر ايئن آهي حڪيم محمد يوسف کي چئونس۔۔۔۔ اهڙيون ڦڪيون ڏيندئي جو ڦڪي اندر دم (چاهت) ٻاهر۔۔۔۔۔

 

جواب: اچو ماني کائو۔

نه مٺا ائين ڪڏهن نه ڪجانءِ " ڀت جي آسري درياء‌۾ ڪڏهن نه گهرجانءِ" پوءِ ته دڙو دمب ٿي ويندءُ، ادا اها لڪيل چاهت، لڪيل رهي ته ڀلو جي ٻاهر نڪتي، ته توهان جي پهچ کان ئي هلياوينداسين، دلبر جي ديس تي، پرين کان پري۔