امام علي جنجهي طرفان موجوده مواد

نظم اســــان مـــــــــزدور مــــاڻـــهـــن جـــي تـــوکــــي شـــاعـــر ڪــل ڪــهــڙي لـــــڱــــن تــــان روز لــــهنــــدي آ کـــــڙيءَ تــــائــــين کـل ڪـــهــڙي تــوکـــي شـــــاعــــر ڪـــل ڪـــهــڙي هـتـي هـي پـيٽ بکـيو پـاپـي هـتـي ان پـــاڻــي جــي کـاپــي هـتـي ڳـــڀـرو نـــه سـتا...

غريب ڄمندي ئي مري وڃي غزل لکان يا گيت لکان هار لکان يا جيت لکان جو به لکان سو پري وڃي، غريب ڄمندي ئي مري وڃي اڙي پيٽ توسان نه پُڄندو ڪو هاري، هي مزدور مسڪين زندگي ساري پُٽڙو پڙهائي يا ٻُهاريون ڪڍائي وڏيرن جي واڙِي مان ڪاٺيون وڍائي جُتيون پالش لاءِ کڻايون وڃن ٿيون، ٻه چار گاريون سُڻايون وڃن ٿيون...

ارڏا آهيون اٽڪي پئون ٿا شڪ نه ڀائج پڪ چئون ٿا ڀرم وفا لئه ڀٽڪي پئون ٿا شڪ نه ڀائج پڪ چئون ٿا اسين نه رهزن اسين نه رعاشي، اسين نه گھمرا اسين نه وحشي اسين ٿا پوڄيون مذهب اسان جو اسين فڪر ۽ فرد به ڄاڻون اسين گلن جا رکوالا هون، اسين دلين جو درد به ڄاڻون سچ پڇين سي ساڀيان ٿيندا اسان جي پوکيا خواب...

ھـوء جـا مـرگـھ نـيـڻن واري، هـن جـا چپ آڙنـگ ڏينـهن هن جا لڙڪ بڊي جا مينهن، هن جي سر تي انڊلٺ جهڙي سينڌ سنواريل رهجي وئي آ، هـن جـي هـڪڙي حسرت آ جو اڻ اظـهاريل رهـجي وئـي آ، هو جا ڪڻڪي ڪونجھ ويراڳڻ هن کي لاڙ پٽن جي لوري، هو جا وانجهيل مانجهي سانجهي هن کي تلڪ تڏا نه توري، هـو ڇـا ڇـاپـي گل ڇتن...

ماروئڙن جو ملڪ ملير مولى سائين عرض اگھائين ماروئڙن تي مينهن وسائين مونکي مارو محب ملائين قيد ڪيو آ تقدير ماروئڙن جو ملڪ ملير مارو منهنجا موتي داڻا ٽڪي پئسي ڪونه وڪاڻا مڻئي تي هو مور نه مٽاڻا صبر تن جو آهي سير ماروئڙن جو ملڪ ملير ماروئن تي ٿا مينهن وسن، ساوا گاه جام ڦٽن للر ۽ لنڀ ڪُوري پچن، مروئو...

وٺا آهن هيل پوڇانڊا، ٿيا آهن رابيل پوڇانڊا، اچي تنهنجي اجهي رهجي، ٻئي رهون ٻيل پوڇانڊا، اماسن ۾ وجهي رکجان، ڏيئي ۾ تيل پوڇانڊا، اوهان جو ڳوٺ ڳاٽن تي، اسان جي ريل پوڇانڊا، نچي ٿو مور ماٿاريء تي، ڊڪي ٿي ڊيل پوڇانڊا، ڏيئو هڪ ڏات منهنجي کي، ڪري ويو ڀيل پوڇانڊا، امام علي جنجهي

اکين ۾ ٿي ڪٽر رهجي، انهي کان ٻي در رهجي، شرط ڪونهي سڄي زندگي، هروڀرو هن شهر رهجي، اها خوشبوء رهي ناهي، گلين ۾ ٿي گٽر رهجي، بزم ۾ ڪو مزو ڪونهين، اتي ڪهڙي اکر رهجي، اکين تي بار ٿيا منظر، اکيون پوري اگر رهجي، امام علي جنجهي

ليها دل تي اچيو لائين عمر يادون اباڻن جون، نڪو مارن مڪو ماڻهو پڇان ڳالهيون پنهوارن جون، وٺا مينهنڙا ويڙيچن تي، سنگهارن سرويچن تي، چوڙيليون اڄ چاڙيڪن تي، ڀليون ڀڙڪون ڀتارن جون، چڙهيا چت تي اچي چونئرا، جتي مارن رڌا ڏونئرا، ڪڍي دکين منجهان ڌونئرا، رکين ورڇون وڇارن جون، جتي جيڏين جڳر هوندو، اتي...

وڃي ڇا ته مسجد ۽ مندر ۾ ڪجي، عبادت سٺو آ ته اندر ۾ ڪجي، قتل گاه بڻيا سڀئي آشيانا، مزوئي ڇڏي ويا مڙئي مئخانا، ڀلا پيگ هڪڙو پيئون ئي ڪٿي، سرور۽ سڪون سان جيئون ئي ڪٿي، امن جا پکي اڄ قتل عام ٿيئن ٿا، هزارين حسين بت نيلام ٿيئن ٿا، رهي ڇا رهزنن جي شهر ۾ ڪجي، عبادت سٺو آ ته اندر ۾ ڪجي، محفلون به...

پگهر جي مزوري ڪڏهين ڪونه ڇڏبي، خوشيء سان نه ڏيندين وڙهي نيٺ وٺبي، ڏهاڙي ڏلهن کي کڻون سر مٿي ٿا، اگهاڙن پيرن هلون ڌڙ تتي ٿا، اسان قوت پنهنجو ڪريون ايئن ڪڙمي، سدائين سورن ۾ سردي ائين گرمي، کڏن ۾ خفا ٿيون ڪوڏر ڪمايون، روڊن تي روڙا ائين ڏامر وڇايون، اندر منجھ اڍڪو اٽي ۽ لٽي جو، ڀنيء رات ڀري ويل...

اڃان سنڌھ ساري ڪلر ڪونه ٿي آ، اڃان ٿــــر ۾ ٿــوھر اٺـــي جــو اڳن پيا اڃان چنڊ پنهنجي نه چانڊاڻ مٽيو آ، اڃان مينهن پنهنجي نه مانڊاڻ مٽيو آ، اڃان سج ستارا کنڌين تي کڙھا آهن، اڃان اڪ اڳئين کان به قاتل ڪڙا آھن، اڃان دل پنهنجو نه ڌڙڪڻ ڇڏي ٿي، اڃان باھ پنهنجو نه ڀڙڪڻ ڇڏي ٿي، اڃان ماڪ مکڙيون ڀڄايو...

نظم مٽيون مئيڪدن جون به اوتي ڏٺيون سين، سوين سگريٽ سلفيون فوڪي ڏٺيون سين، مزو محبوب ري نه مينهن ۾ آھي، نشو سڀ نينهن ۾ آھي، اسان جي عشق جا صفحينا ٻڏي ويا ڪيون وقت ڪيڏيون اسان سان ٺڳيون، منزلن کان اوريان طوفان آيا جنجهوڙي جنين جهوريون جهڳيون، مگر پوء بـي ڪٿي دل شڪستا ٿي مڙيا ڪونه آھيون، ڇا ٿي پيو...

اکيون رنگ رتول، هيون الک اڀ ۾ اڄ پڻ آديسين جا ھينئڙي چڙهيم هول، ڪاپڙين قول، پاريا وڃين پرينء سين اکيون رنگ رتول ڳوڙھا مٿي ڳل، بيٺا رهيا برن ۾ پير نه چوريئون پل، کامي وييئن کل، جوڳين کي جڳ ٿيا اکيون رنگ رتول رنا رت روءِ، اڄ نه اچي آديسين جي برن منجهان بوءِ، جوڳي ڪهڙي جوءِ، وسائي ويهي رهيا...

اي لهندڙ سج صبح کي چئجان مان ڪنهنجو ڪين نه غُلام آهيان منهنجي پنهنجي دُنيا آهي مان به انهي جو امام آهيان مون ڪالهه جنِين سان جھيڙيو هو ۽ اڄ به انهي سان جھيڙيان ٿو پيو ظُلم سِتم جا ڏُونگر ڪيئي پاڙن کان ئي ٿيڙيان ٿو پيو منهنجا لڱ هن لوهي شيخون مان ايئن نه سمجھ ڪو عام آهيان هت ڪاريون ڪيئي آيون...

نظم ڀــــــڳــــــــــي مـــــــــن کــــــــــــــــــــي ســــــــــــنڌو ڪــــــــــهڙو اچــــــــــــــون ٿا ڳــــــــــــوٺ تنهنجي ۾ وٺــــــــــــــــڻ خيـــــــــــرات مُحــــــــــــبت جــــــــــــــي، ملي جيڪا رتي ماسو اسان جي لاءِ غنيمت ٿي عبادت ايئن ڀلا عاشق صبح سانجھي ڪندو ڪهڙو...