ھو جڏھن ٻوٽي مان وڌي وڻ ٿيو,
تڏھن ھن ڌرتي تي ڇانو ڪئي,
ھن ٿڪل مسافرن کي آرام ڏنو,
۽ پنھنجي ھر ھڪ پن سان ايتري تـ محبت ڪئي
جو اگر ڪنھن ھن جي ھڪ پن کي بـ پٽيو تـ ھن
جي ٽاري پن جو ساٿ ڏيڻ لاء آخري پھچ تائين
ڳنڍي آئي پر جڏھن وس نـ ھليو,
۽ پن ڌار ٿي ويو,
تڏھن ئي بي وس ٿي واپس وري.
انسان بـ جيڪر...