جَڏهِ ڪُن فَيَڪُون، مَنُ تَڏَاهَڪُون مَارُئَين تُون ڪِنءِ وِجِهين تَنَ کَي، سُومِرَا شَڪُون هَمِيرَنِ هَڪُون، جَاڙَ جُسَي کَي پَاتِيُون سُرُ مَارُئِي جَڏهِ = جڏهن ڪُن فَيَڪُون = ٿيءُ، پوءِ اُها ٿي پئي.جڏهن خدا تعالي' ڪنهن ڳالھ جو ارادو ڪري ٿو تڏهن فقط چئي ٿو ”ٿيءُ“ تہ اُها ٿي پئي ٿي. مَنُ = دل تَڏَاهَڪُون = تنهن وقت کان وٺي مَارُئَين = مارن سان جڙيل آهي ڪِنءِ = ڪيئن سُومِرَا = هتي سومرا مان مراد عمر سومرو بادشاھ آهي.جنهن 1355ع کان 1390ع تائين حڪومت ڪئي. عمر سومرو کي رعيت جي ننگن ۾ هٿ وجهڻ جي علت هئي. حوالو : تاريخ طاهري ليکڪ مير طاهر محمد ۽ تحفتہ الڪرام ليکڪ مير علي شير قانع، ورتل شاھ جو رسالو مرتب ڊاڪٽر گربخشاڻي صفحو 559 . شَڪُون = ڪِلِيُون، بند هَمِيرَنِ = اميرن، بادشاهن هَڪُون = زنجيرون جَاڙَ = اجايو، هروڀرو، بي فائده جُسَي = جسم ۾ بيت جو پس منظر ~ جڏهن کان خدا تعالي' اَمُرُ ڪيو ٿيءُ تہ ڪائنات جي تخليق ٿي پئي، تڏهن کان منهنجي دل پنهنجي مارن سان جڙيل آهي. ~ او سومرا ! تون ڪيئن ٿو منهنجي جسم کي ڪِلِيُون هڻي بند ڪرين. ~ هنن اميرن تہ اجايو منهنجي جسم کي زنجيرون پارايون آهن. سمجهاڻي مارئي چئي ٿي : جڏهن کان مولا پاڪ هن ڪائنات جي تخليق ڪئي آهي. زمين آسمان، سج چنڊ، درياھ سمنڊ ۽ ٻيون سڀ شيون پيدا ڪيون آهن. تنهن وقت کان ئي منهنجي دل پنهنجي ماروئڙن سان جڙيل هئي. او عمر سومرا ! جيڪا دل ۽ جسم اڳيئي مارن جي قبضي ۾ آهي ان کي ويتر ڪوٺن ۾ بند ڇا جي لاءِ ٿو ڪرين. عمر بادشاھ ! هن جسم کي تو اجايو زنجيرن ۾ قيد ڪيو آهي. هي اصل کان ئي مارن جي هئي، آهي ۽ رهندي. چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل ____