زال: او مٺا منهنجي لا ويلنٽائن جو گفٽ ڪٿي آهي؟ مڙس: روڊ تي سامهون ڳاڙهي رنگ واري ڪار ڏسين ٿي نه؟ زال: خوشي وچان۔۔رڙ ڪندي اووهه ووواووو۔۔۔ مڙس: اهڙي ئي رنگ جي ”پوني“ مان پنهنجي جان لا آندي آهي۔۔
مڙس جلدي جلدي ۾ هوٽل جي ڪمري مان مينيجر کي فون ڪال ڪئي۔ ”مهرباني ڪري تڪڙا تڪڙا اچو! منهنجي گهر واري سان منهنجو جهيڙو ٿي پيو آهي ۽ چوي ٿي ته مان ڪمري جي دري مان هيٺ ٽپو ڏئي ڇڏينديس۔۔۔ “ مينيجر: سر، آ ايم سوري۔۔۔پر اهو اوهان جو ذاتي مسئلو آهي۔۔ مڙس: اڙي نڀاڳا تون تڪڙو اچ ته سهي!۔۔۔ ۔۔ هي نڀاڳي دري مونکان نٿي کُلي۔۔۔۔۔
شادي اها آهي جڏهن مرد ۽ عورت ”هڪ“ ٿي وڃن۔۔۔ پر پريشاني تڏهن شروع ٿيندي آ جڏهن فيصلو ڪجي ته اهو ”هڪ“ ڪير هجي۔۔۔
السلام عليڪم. الله ڏاهي ۾ ٿيان ،ڏاهيون ڏک ڏسن. اميد ته سمجهڻ وارا سمجهي ويا هوندا ورنه وڏن ڏاهن کان پڇي ڏسجو.
هههههه لطيفو پنهنجي جاءِ بهترين آهي پر ادا نثار اوهان لکو گهٽ ٿا مطلب ڪجهه نه ڪجهه لکڻ گهرجي اوهان جا اقوال زرين تي منهنجي پيجن ۽ گروپن جي زنيت رهيا.. اوهان جي چونڊ ۽ خوبصورت ڊيزائين ۾ اقوال زرين منهنجو پسنده سلسلو رهيو پر هاڻي مشڪل سان ئي اوهان جي ڪا لکڻي سنڌ سلامت تي نظر اچي ٿي اميدن انهيءَ ڪمي کي ضرور پورو ڪندا.... مهرباني
