غزل. مجيب سنڌي جن ڪيا ها واعدا کوڙ تن ۾ پئجي ويو آ گوڙ خوف پکيڙي شهر سڄي ۾ اٿن شروع ڪئي ڇو باهوڙ ڪيڏا دهشت گرد گهرائي ڪئي وئي آ ڪنڌ مروڙ چوريون روز ڪرائي پاڻ لڳي پئي آ ٻڌ ۽ ڇوڙ وڌي وئي آھي مهنگائي ماڻھن جي لئہ ڳاٽي ٽوڙ "مجيب" صاحب اچن وڃن پيا پاڻ لاءِ ساڳي ماني ٻوڙ.
