غزل. انسانيت. مجيب سنڌي

غزل. مجيب سنڌي

انسانيت مذهب پنهنجو
ڪونهي ڪو بہ لقب پنهنجو

پاڻ ملياسين راهن ۾
بڻيو عشق سبب پنهنجو

هر ڪنهن ورتي پنهنجي واٽ
ھر ڪنهن ساڻ عجب پنهنجو

ان کان اڳ جو نازل ٿي
ويهي سوچ غضب پنهنجو

هر ماڻھوءَ جو ادب ڪري
مجيب ڪر ادب پنهنجو