سجاڳي آڻيون

سجاڳي آڻيون​

1547 اٽيچمينٽ ڏسو ​

ننڍڙيون وڏڙيون سرتيون سياڻيون،​

سرندي واريون مسڪينياڻيون.​

هڪ جيڏيون سڀ گڏجي سڏجي،​

اچو ته هاڻي سجاڳي آڻيون.​

ويسر گيسر مور نه سونهين.​

محنت سان ئي منزل ماڻيون.​

اونو ڌاريون آئيندي جو،​

ويندي لاءِ نه ٿيون ويڳاڻيون،​

اُڀرون پاڻ وهائو وانگر،​

صبح سوير ڏئي سمجهاڻيون.​

پاڻ ته روشن جڳ ڀي روشن،​

ڪرڻو آ ناياب نماڻيون.​

 

هي نظم رضيا ناياب چانڊيو جو لکيل آهي۔جڏهن به ڪنهن جي ڪويتا يا ڪهاڻي يا وري ڪو فيچر لفٽ ڪري رکو ته ان جي سرجنهار جو نان ضرور ڳنهڻ گهرجي ڇاڪاڻ ته تخليق جو اصل ڌڻي اهو ئي آهي بهرحال هيءَ ونڊ آئڙي۔رضيا ناياب چانڊيو رتي ديري جي رهواسڻ آهي، هن وقت ڪهڙي حال ۾ آهي آئون م ڪي ڄاڻان باقي هن جي ڪجهه تحريرن کي مون رنگن ۾ پورٽريٽ ڪيو هو، تڏهن هيءَ ڪويتا هانءَ تي هري آئي ۽ امالڪ منهنجي ڇهين حس امڪان ۽ کٽڪي جي گهنٽي وڄائي ته نه ٻيلي! هي ته رضيا ناياب جي ڪويتا آهي