حياتي جون مليل گھڙيون اسان سان گڏ گذاريندين ته ڇا ٿي پيو! مٽائي سوچ جي پنهنجي سنگت سان ساٿ نڀائيندين ته ڇا ٿي پيو! دنيا آهي سکن جو سيج ڏکن جو ڏيج نه ٿي ماندو” نثار“ او يار! غمن جي رات جي گھاري سکن جو سج اڀاريندين ته ڇا ٿي پيو!!!
واه سائين نثار اوهان لاء مدد گار دوست سائين نجم الدين صاحب جن به شاعري جا گر ڄاڻن ٿا سندن شاعري ڪيتري سر تار ۾ آهي سا آزمائش اوهان جي حوالي آهي۔ باقي سندن تاثر بهتر آهي۔
حياتي جون مليل گھڙيون اسان سان گڏ گذاريندين ته ڇا ٿي پيو! مٽائي سوچ جي پنهنجي سنگت سان ساٿ نڀائيندين ته ڇا ٿي پيو! دنيا آهي سکن جو سيج ڏکن جو ڏيج نه ٿي ماندو” نثار“ او يار! غمن جي رات جي گھاري سکن جو سج اڀاريندين ته ڇا ٿي پيو!!! ڀائڙي ڪنڀر شاعري ڪرڻ وقت جي خيال ۽ جذبا پنهنجي ذهن ۾ رکي لفظ جوڙيا آهن سي انتهائي قيمتي آهن، سندس جي سائين نثار لئه، حب ۽ اڪير احترام جوڳي آهي ... باقي آءُ سمجهانٿو ته شعر جا جملا ۽ الفاظ جي صحيح طرح جوڙيا يا ٿورڙي ڦير گهير سان ادا ڪيا وڃن (لکيا وڃن) ته شعر وڌيڪ اثرائتو ۽ پر معني ٿي پوندو ... مثال؛ پهرين سٽ جي تور تڪ ڪجي ته ڪجهه هي نتيجو ٿيندو؛ حياتي جون مليل گهڙيون اسان سان گڏ گذاريندي ته؛ هنن سٽن ۾ التجا آهي، عرض آهي، گذارش آهي پر انکانپوءِ جي جملي پهرين التجا ڪيل جملي کي اصل ڪنهن معنا جو نه رکيو آهي ... ڇا ٿي پيو؛ معني ڪا ڳالهه ناهي جي اوهانجو پيارو زندگيءَ جون گهڙيون اوهان سان گذاري ته انجي ڪا اهميت ئي ناهي ... ڇا ٿي پيو!!! انجي جاءِ تي جي هجي ها ته؛ حياتي جون مليل گهڙيون اسان سان گڏ گذارييندي ته بهار ٿيندو .... پهرين جملي ۽ آخري جملي ۾ ڪجه ربط پئدا ٿي پيو آهي ... اهڙي طرح سموري شعر جو موازنو ڪري ٿورڙي ڦير گهير سان، شعر کي پر وزن پر معني ٺاهي سگهجي ٿو ... وڌيڪ دوست ڪنڀر ئي گهڙي جا ڪنا درست ڪندو يا وري ادو نثار ناز ئي انجي ڇنڊڇاڻ ڪندو جو ... سکڻ ۽ سيکارڻ ئي اصل مطلب آهي ... دعائن ۾ گڏ sindhsalamatsaathsal
ادا نجم الدين ڪنڀر شال جُڙيو هُجين۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ عرض ڪيو اٿم اسان ساري حياتي هي سدا کلندي گُذاري آ ڪُنڀر سائين...... ڏُکن ۽ ڏاکڙن سان ئي سدا لڙندي گُذاري آ ڪُنڀر سائين........ ڀلي آئين سڄڻ تنهنجون ڀلايون سنڌ سلامت جي اڱڻ تي پر! ڳُجهارت هي مفاعيلن سدا سلندي گُذاري آ ڪُنڀر سائين.....
پيارا سائين رحيم بخش شال جُڙيو هُجين۔۔۔۔۔۔۔ يار مان ٽي درجي وارو شاعر مڙئي پيو لفظن جا رانڌيڪا ٺاهي پنهنجي پاڻ کي وندرايان۔۔۔۔۔ مونکي ڪهڙي خبر ته سُر تار ڇا ٿيندو آهي۔۔۔۔ ۽ آزمائش جي چڪيءَ ۾ سدائين پيسجي پيسجي وڃي ڪو نالي ماتر منهنجو نشان رهيو آهي۔۔۔۔۔ باقي سائين نجم الدين ڪُنڀر ته اسان جي سر جا سائين آهن۔۔۔۔
ادا نثار ابڙا۔۔۔۔۔ سائين نجم الدين جي هن شعر مان خبر ئي ڪانه ٿي پوي ته ڪنڀر سائين ڪهڙي نثار سان مخاطب آهي ۔۔۔۔۔ نثار ابڙو سان يا نثار ناز سان۔۔۔۔۔ باقي سائين ڇا لکيو آهي جيڪو نثار ابڙي سمجهيو ان جو جواب نثار ابڙي ڏئي ڇڏيو ۽ جيڪو نثار ناز سمجهيو آ، ان جو جواب نثار ناز به ڏئي ڇڏيو۔۔۔۔ آئي ڳالهه سمجهه ۾ نثار سائين يا۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
ادا نثار ناز صاحب ، ادا نثار ابڙو صاحب ۽ ادا رحيم بخش صاحب اسلام عليڪم سائين اوهان سڀني جي مهرباني جو هن سيکڙاٽ جي سٽن جي اصلاح ۽ سڌاري لاءِ پنهنجا ويچار ونڊيا. دوستو هي بيت اصل ۾ سائين نثار ناز جي ڪجھ وقت اڳ چيل ” اڪيلو رهڻ ٿو چاهيان“ جي جواب ۾ جوڙيو هئم. سائين نثار ابڙو صاحب توهان جي ڪيل اصلاح سان سوَ فيصد متفق آهيان پر عرض آهي ته شاعري جي سٽن ۾ ڪيئي معنائون ڪڍي سگھجن ٿيون منهنجو مقصد ته هي هو ، ته سائين نثار ناز صاحب اڪيلو رهڻ جو خيال ڇڏي ڏي اسان سان گڏ رهندو ته ڪهڙو فرق پوندو.اها ته پيار ڀري نصيحت هئي ٻيلي ڏاهو ٿي اوطاق کي اڪيلو نه ڪر ڪجھ سنگت جي به سار له. هڪ ڀيرو ٻيهر اوهان سڀني جي مهرباني!!!
