بيمار هئاسين ڪنهن پڇا ن ڪئي دل جي درد جي ڪنهن دوا ن ڪئي بستر تي بي وس مجبور رناسين لڙڪن جي قيمت ڪنهن ادا ن ڪئي سنگتي ساٿي سڀئي ڇڏي ويا ڏکئي وقت ۾ ڪنهن دعا ن ڪئي اڙي مدهوش موت جو پرواه مون کي ن آهي ڏک آهي مون کان ڪنهن پڇا ن ڪئي...( اسرار مدهوش)