درد ساڏِي دلبر سائين! مئن رو رو دم ڏيسان، بس مر ويسان، صورت تساڏِي سيال آکي مئن هڪ دفعا ڏيکان بس مرويسان، واپس ويسان ڪونه وطن تي، طلب تيڏي وچ تئڪان بس مرويسان، ڪُجھه نه شبير مئن چَئِه ويسان، سکڻا سِرڙا نيسان بس مرويسان. (درد اسانجا دلبر سائين! روئي روئي دم ڏيندس، بس مري ويندس، صورت توهانجي “سيال” چئي مان هڪ وار ڏسان، بر مري ويندس، واپس ويندس ڪونه وطن تي، طلب تنهنجي ۾ تو وٽ بس مري ويندس ڪُجهه نه شبير مان کڻي ويندس، سکڻو سِرڙو نيئندس بس مري ويندس) ڪوئي مردا مردا مر وڃين! تون پڇڻ ڀي نه آوين، باقي ڪت ڪڻ يار سڏاوين؟ مُنهن موڙ اڪيلا ڇوڙ پِڇي توڙ تئن نه نڀاوين، باقي ڪت ڪڻ يار سڏاوين، نه ڪانڌي ٿيوين قمبراڻي دا، نه ڪُلها آڻ ڏِواوِين، باقي ڪت ڪڻ يار سڏاوين. ( ڪو مرندو مري وڃي، تون پڇڻ به نه اچين، پوءِ ڇالاءِ يار ٿو سڏائين؟ منهن موڙي اڪيلو ڇڏي وڃين ۽ توڙ تائين نه نڀائين، پوءِ ڇالاءِ يار ٿو سڏائين؟ نه ڪانڌي ٿِئين قمبراڻيءَ جو، نه ڪُلهو اچي ڏيارين، پوءِ ڇالاءِ يار سڏائين؟) ******** ڪون بچسان، درد تيڏي وِچ رو رو دَم ڏيسان، آپي سُڻسِين، دل ٽُٽ پوسِي هڪ ڏينهن مرويسان. (ڪون بچندس، درد تنهنجي ۾ روئي روئي دم ڏيندس، پاڻهي ٻُڌندين، دل ٽُٽي پوندي هڪ ڏينهن مري ويندس.) تون ڀي ميڪنون دل چا ڳيون، باھ جگر وچ لا ڳيون، دشمن دوست کِلا ڳيون، ڪون بَچسان، درد تيڏي وچ رو رو دم ڏيسان. (تون به مونکان دل کٽي ڪري وئي، باھ جگر ۾ لڳائي وئين، دشمن، دوست کلائي وئين، ڪون بچندس، تنهنجي درد ۾ روئي روئي دم ڏيندس) جيڪو تيڏي خبر سُڻا وڃي، جيڪا دولت کپن سا چا وڃي، دل روندِي ڪُون پرچا وڃي، ڪون بچسان، درد تيڏي وچ رو رو دم ڏيسان. ( جيڪو تنهنجي خبر ٻُڌائي وڃي، جيڪا دولت گھُرجيس کڻي وڃي، هن روئندڙ دل کي پرچائي وڃي. ڪون بچندس، تنهنجي درد ۾ روئي روئي دم ڏيندس) ٻئي غم سڀ سَولي سَهِي، عشق دا غم سولا نهين، مريندا ڀي مولا نهين، ڪون بچسان، درد تيڏي وچ رو رو دم ڏيسان. (ٻيا غم سولا سهي، عشق جو غم سولو ناهي ماري به مولا نٿو، ڪون بچندس، تنهنجي درد ۾ روئي روئي دم ڏيندس) قمبراڻي بيمار پَيئي، روندا زارو زار پَيئي، تَيڪُون ياد ڪَريندا يار پيئي، ڪون بچسان، درد تيڏي وچ رو رو دم ڏيسان. (قمبراڻي بيمار پيو آ، روئندو زارو زار آ، توکي ياد ڪندو يار آ، ڪون بچندس، تنهنجي درد ۾ روئي روئي دم ڏيندس) ٻول : انور قمبراڻي آواز: جلال چانڊيو ٻول : انور قمبراڻي آواز : جلال چانڊيو
