سونهن تنهنجي سنگيت جهڙي آ، گفتگو، لوڪ گيت جهڙي آ۔ تنهنجي گهر جي ڀت تي هٿ رکيم، پت ڪر، ڇو ته مون لئه مسيت جهڙي آ۔ پيڙ تي پيڙ، جاري جيوت ۾، پو به پياري پريت جهڙي آ، عشق ۾ شرم، عيب آهي پر، ڪا حماقت ڪريت جهڙي آ۔ اوت، استاد، تنهنجي امرت جو، جوت تر جي اجيت جهڙي آ۔
جواب: سونهن تنهنجي سنگيت جهڙي آ، ابا پريا مڙس چڱو ٿيو جو هاڻ مغلن جو زمانو ناهي نه ته هيٺين لفظن تي استاد کي به گهاڻي ۾ پيڙايو وڃي ها ۔۔۔ پر نه آهي مغليه دور ۽ وري نآهي حيات استاد۔ تنهنجي گهر جي ڀت تي هٿ رکيم، پت ڪر، ڇو ته مون لئه مسيت جهڙي آ۔ هل ته سهي ۔۔۔ انکي چوندا آهن ته عاشق چريا هوندا آهن ۔۔۔ ۽ زهر پياڪ هوندا آهن ۔۔۔
جواب: سونهن تنهنجي سنگيت جهڙي آ، سائين مهرباني عاشق ته چريا هوندا آهن پوء انهن تي ڪهڙو قلم لاڳو ٿيندو۔۔۔۔۔۔۔
جواب: سونهن تنهنجي سنگيت جهڙي آ، ادا عرس لاجواب شاعري استاد جي شاعري پنهنجو مٽ پاڻ پر يار ادو طاهر واپس آيو اٿئي هاڻي پاڻ ڄاڻجان
جواب: سونهن تنهنجي سنگيت جهڙي آ، ادا عرس صاحب تمام بهترين لاجواب۔ استاد ۾ بظاهر ٻي کا بي خوبي ناهي هڪ سونهن جو پوڄاري ٻيو سنڌ يار آهي
